Verbum

юрлі́вы, -ая, -ае.

Пажадлівы, поўны юру; які выражае юр.

Ю. чалавек.

Юрлівая ўсмешка.

|| наз. юрлі́васць, -і, ж.

піруэ́т, -а, М -э́це, мн. -ы, -аў, м.

У танцы: поўны паварот усяго цела на наску адной нагі.

разбро́д, -у, М -дзе, м.

Разлад, рознагалоссе, адсутнасць згоды ў чым-н.

У калектыве поўны р.

Ідэйны р.

садо́м, -у, м. (разм.).

Неразбярыха, сумятня, крык.

У хаце цэлы вечар с.

◊

Садом і гамора — поўны беспарадак, хаос.

глыбакаду́мны, -ая, -ае.

1. Поўны глыбокіх думак; удумлівы.

Г. паэт.

2. Сур’ёзны, засяроджаны.

Г. выгляд.

|| наз. глыбакаду́мнасць, -і, ж.

го́рны², -ая, -ае (разм.).

Поўны гора; гаротны.

Г. сум твой сэрцам чую.

Горна (безас.; у знач. вык.) на душы.

ве́тлівы, -ая, -ае.

Ласкавы, далікатны, поўны прыязнасці, добразычлівасці.

В. чалавек.

Ветлівае абыходжанне.

Ветліва (прысл.) папрасіць.

|| наз. ве́тлівасць, -і, ж.

прафа́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Зусім недасведчаны чалавек у якой-н. галіне.

У нотах ён поўны п.