гідрадэні́т

(ад гр. hidros = пот + адэніт)

гнойнае запаленне потавых залоз, часцей падпахавых, якое выклікаецца стафілакокам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысгідро́з

(ад дыс- + гр. hidros = пот)

утварэнне дробных пухіркоў на далонях і падэшвах, часцей летам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экскрэ́ты

(лац. excretum = выдзеленае)

канечныя прадукты абмену рэчываў, выдзеленыя арганізмам (мача, кал, пот і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

mop​2 [mɒp] v.

1. мыць (падлогу швабрай, посуд губкай)

2. выціра́ць (вадкасць, пот, кроў і да т.п.)

mop up [ˌmɒpˈʌp] phr. v. знішча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

exude

[ɪgˈzu:d]

v.

1) выступа́ць, паце́ць (пра пот); сачы́цца (пра ваду́)

2) выдзяля́цца (пра ва́дкасьць), выдзяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

perlisty :

perlisty śmiech — залівісты смех;

perlisty pot — пот буйнымі кроплямі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ара́к

(ар. arag = пот)

моцны спіртны напітак, які гатуюць з соку какосавай, фінікавай пальмы або з рысу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праліва́ць vergíeβen* vt, áusgieβen* vt;

праліва́ць слёзы Tränen vergíeβen*;

праліва́ць пот in Schweiβ báden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рэ́йсы ’сляды поту, слёз натвары’: рэйсамі пот цячэць (ЛА, 3). Месца фіксацыі (в.-дзв.) дазваляе дапусціць уплыў лат. rasot ’пацець (напр. пра вокны)’, rasains ’расісты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўсо́н, ‑сну, м.

Стан, блізкі да сну; дрымота. Стомленасць працінае ўсё цела, пот залівае спіну. Усё плыве нібыта ў тумане ці ў паўсне... С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)