галу́біцца, ‑біцца; незак.

Нар.-паэт. Мілавацца, песціць, лашчыць адзін аднаго. [Міхась (да Адася і Надзі):] Ну, галубкі, досыць галубіцца вам! Прызнавайцеся, калі вяселле ваша гуляем? Козел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад песціць (у 1–3 знач.).

2. у знач. прым. Капрызны, распешчаны. Пешчанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́лаваць verwöhnen vt, verzíehen* vt; verhätscheln vt, verzärteln vt (песціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скаро́мнік, ‑а, м.

Разм.

1. Уст. Той, хто ўжывае ў посныя дні скаромную ежу, не песціць.

2. Той, хто ўжывае непрыстойныя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pieścić

незак. песціць каго; патворыць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cackać

незак. kogo песціць, няньчыць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nurture​2 [ˈnɜ:tʃə] v. fml

1. гадава́ць, выхо́ўваць, выро́шчваць

2. пе́сціць (надзею), выно́шваць (план)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

избало́вывать несов. (изнеживать) пе́сціць, распе́шчваць; (портить излишним баловством) ба́лаваць, разбало́ўваць; (портить потворством) разду́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verhätscheln

vi (раз)ба́лаваць, (рас)пе́сціць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Танянёх ’выгук пры няньчанні дзіцяці’ (Нас., Касп.); танянёха ’дзіця, якое любіць, каб яго песцілі’, танянёхаць ’песціць, няньчыць’, танянёшыць ’тс’ (Нас.), танянёхацца ’непамерна песціць’ (полац., Нар. лекс.), танянёшыцца ’нянькацца, вазіцца’ (Нас.). Гукапераймальнае, параўн. укр. танана́ ’выгук здзіўлення’, балг. танани́кам ’падспеўваць’, макед. тананика ’тс’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)