скаро́мнік, ‑а, м.

Разм.

1. Уст. Той, хто ўжывае ў посныя дні скаромную ежу, не песціць.

2. Той, хто ўжывае непрыстойныя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)