autoryzowany

аўтарызаваны;

przekład autoryzowany — аўтарызаваны пераклад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tłum.

= tłumaczenie, tłumaczył — пераклад, пераклаў; пер.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rendering [ˈrendərɪŋ] n.

1. перакла́д; варыя́нт перакла́ду; перада́ча (арыгінала)

2. выкана́нне, тракто́ўка (музычнага твора; ролі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

target language [ˈtɑ:gɪtˌlæŋgwɪdʒ] n.

1. мо́ва, на яку́ю ро́біцца перакла́д

2. мо́ва на вы́хадзе (ЭВМ)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

транскры́пцыя, -і, ж. (спец.).

1. Дакладная перадача на пісьме ўсіх асаблівасцей жывой гаворкі літарамі алфавіта і некаторымі спецыяльнымі знакамі.

Фанетычная т.

2. Пераклад музычнага твора, напісанага для аднаго музычнага інструмента або голасу, для выканання другім інструментам або голасам.

|| прым. транскрыпцы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае кваліфікацыю (у 2 знач.); умелы, вопытны. Кваліфікаваны рабочы. Кваліфікаваны ўрач. // Выкананы, зроблены ўмела, з веданнем справы. Кваліфікаваны пераклад. // Які патрабуе спецыяльных ведаў, падрыхтоўкі. Кваліфікаваная праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтарызава́ны

(ад аўтарызаваць)

зроблены са згоды аўтара, адобраны ім (пра пераклад твора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сінхро́нны synchron [-´kro:n]; simultán;

сінхро́нны перакла́д Simultándolmetschen n -s, Simultánübersetzung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парафра́за, ‑ы, ж.

1. Пераказ сваімі словамі літаратурнага твора, а таксама скарочаны выклад (адаптацыя) вялікіх мастацкіх твораў.

2. Пашыраны ў 19 ст. пераклад чужых музычных тэм з самастойнымі варыяцыямі, зменамі, дадаткамі.

[Ад грэч. paráphrasis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтарызава́ць

(фр. autoriser = дазваляць)

даваць згоду на пераклад, інсцэніроўку ці экранізацыю свайго твора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)