стро́гі, -ая, -ае.

1. Вельмі патрабавальны.

С. дырэктар.

Строгія бацькі.

2. Вельмі сур’ёзны, суровы, які не дапускае ніякіх паблажлівых адносін.

С. нагляд.

Строгае папярэджанне.

3. Які не прызнае ніякіх адхіленняў ад нормы, абсалютна дакладны.

С. бальнічны рэжым.

Строгая канспірацыя.

С. улік дакументаў.

4. Які не дапускае адхіленняў ад правіл паводзін, ад агульнапрынятых маральных норм.

Сям’я строгіх правіл.

5. Які адпавядае патрабаванням пэўнай нормы, правільны.

Будынак, пабудаваны ў строгім стылі.

6. Пра адзенне, знешнасць, абстаноўку і пад.: без упрыгожанняў, просты, але з густам.

Строгае плацце.

С. набор мэблі для залы.

|| наз. стро́гасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уні́клівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які пазбягае прама і адкрыта выказваць свае думкі. // Непрамы, пазбаўлены шчырасці. Уніклівы адказ.

2. Які глыбока ўнікае ў сутнасць справы; дапытлівы. Не было больш цярплівага, памяркоўнага «экскурсавода», быў начальнік будоўлі: патрабавальны, уніклівы чалавек, якому да ўсяго ёсць справа. Дадзіёмаў. [Рыбак] гутарыць з дзецьмі, якія абступілі яго лодку, і ахвотна, цярпліва адказвае на іх бясконцыя, уніклівыя запытанні. В. Вольскі. // Праніклівы. Уніклівая думка чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fussy

[ˈfʌsi]

adj.

1) мітусьлі́вы, сумятлі́вы, неспако́йны

2) перабо́рлівы, патрабава́льны

3) по́ўны аздо́баў

a fussy dress — суке́нка з замыслава́тым фасо́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wybredny

wybredn|y

1. пераборлівы, патрабавальны;

~y w jedzeniu — пераборлівы ў ежы;

2. вытанчаны;

~e potrawy — вытанчаныя стравы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

austere

[ɔˈstɪr]

adj.

1) суро́вы, стро́гі

2) аскеты́чны, патрабава́льны да сябе́

3) про́сты (пра стыль)

an austere beauty — про́стая прыгажо́сьць

4) пава́жны; цьвяро́зы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fórdern

vt

1) патрабава́ць

er fórdert zu viel — ён зана́дта патрабава́льны

2) вымага́ць

3) выкліка́ць

vor Gerícht ~ — выкліка́ць у суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dainty

[ˈdeɪnti]

1.

adj.

1) даліка́тна прыго́жы

2) з вы́танчаным гу́стам або́ сма́кам; патрабава́льны

2.

n., pl. -ies

ласу́нак -ку m.; прысма́кі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

щепети́льный

1. уст. (галантерейный) галантарэ́йны; (парфюмерный) парфу́мны;

2. уст. (изысканный) патрабава́льны, вы́танчаны; (модный) мо́дны;

3. уст. (придирчиво-педантичный) педанты́чны, дро́бязны;

4. (принципиальный, корректный) прынцыпо́вы, карэ́ктны;

5. (деликатный) даліка́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

strict

[strɪkt]

adj.

1) патрабава́льны

strict but not unfair — патрабава́льны, але справядлі́вы

2) стро́гі, суро́вы

strict discipline — стро́гая дысцыплі́на

a strict penalty — суро́вая ка́ра

3) Figur. дакла́дны

He told the strict truth — Ён сказа́ў чы́стую пра́ўду

4) по́ўны, абсалю́тны

to tell a secret in strict confidence — сказа́ць сакрэ́т у по́ўнай таямні́цы

strict neutrality — по́ўная нэўтра́льнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

strict [strɪkt] adj.

1. стро́гі, патрабава́льны, суро́вы;

a strict upbringing стро́гае выхава́нне;

in strict confidence стро́га канфідэнцыя́льна;

keep strict watch (over smb.) пі́льна сачы́ць (за кім-н.)

2. пэ́ўны, дакла́дны;

a strict diet стро́гая дые́та;

the strict truth чы́стая пра́ўда;

in strict secrecy у по́ўным сакрэ́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)