караву́л

(цюрк. karaul)

1) узброеная варта (паставіць к.);

2) нясенне варты (быць у каравуле).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падкузьмі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; зак., каго (што) (разм.).

Паставіць у няёмкае, цяжкае становішча, падвесці.

Яго падкузьміла нявопытнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аслупава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак., што (разм.).

Абазначыць слупамі, паставіць слупы.

А. участак.

|| незак. аслупо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ультима́тум ультыма́тум, -му м.;

предъяви́ть ультима́тум паста́віць ультыма́тум.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знеасо́біць

‘пазбавіць каго-небудзь індывідуальных рыс, зрабіць падобным да іншых; паставіць каго-небудзь ва ўмовы, у якіх ніхто асабіста не адказвае за даручаную справу’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знеасо́блю знеасо́бім
2-я ас. знеасо́біш знеасо́біце
3-я ас. знеасо́біць знеасо́бяць
Прошлы час
м. знеасо́біў знеасо́білі
ж. знеасо́біла
н. знеасо́біла
Загадны лад
2-я ас. знеасо́б знеасо́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час знеасо́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́сны, красён і кро́снаў.

1. Ручны ткацкі станок.

Паставіць к.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка.

|| памянш. красёнцы, -аў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агало́мшыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго-што (разм.).

Ашаламіць, паставіць каго-н. у тупік.

А. пытаннем.

|| прым. агало́мшаны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адклеймава́ць, -кляйму́ю, -кляйму́еш, -кляйму́е; -кляйму́й; -клеймава́ны; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на што-н., каго-н.; заклеймаваць.

А. лес.

А. жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адо́зва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Пісьмовы ці вусны зварот з заклікам да каго-н.

Паставіць подпісы пад адозвай за мір.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наўсто́рч нареч., обл. торчко́м, торчмя́;

паста́віць н. — поста́вить торчко́м (торчмя́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)