Па́стка, арш.па́стъка ’прыстасаванне для лоўлі звяроў і птушак’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Гарэц., Маш., Касп., Шат., Сцяшк.; КЭС, лаг.; в.-дзв., віл., Сл. ПЗБ), па́ска ’тс’ (гродз., брасл., шальч., астрав., Сл. ПЗБ), па́стыка ’тс’ (паўн.-усх., КЭС), ваўк. ’мышалоўка’ (Калосьсе, 1938, 4). Балтызм, параўн. літ.spą́stai ’мышалоўка, пастка’, якое з spęsti ’ставіць пастку’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 123; Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 3, 435). Пра ‑ъ‑ ў суфіксе ‑ъкa гл. Карскі, 1, 164. Аднак у гэтых аўтараў не ўлічаны ўкр.па́ста, па́стка ’пастка, мышалоўка’, у такім разе можна меркаваць аб генетычнай сувязі разглядаемай лексемы з па́шча (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
токIмэл Strom m -(e)s, Ströme;
ток высо́кага напру́жання Hóchspannungsstrom m;
пераме́нны ток Wéchselstrom m;
пастая́нны ток Gléichstrom m;
ток высо́кай частаты́ Hóchfrequenzstrom m;
трохфа́зны ток Dréhstrom m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АБРАЗІ́ЎНЫ ІНСТРУМЕ́НТ,
інструмент, рэзальнымі элементамі якога з’яўляюцца часцінкі (зярняты) абразіўных матэрыялаў. Адрозніваюць абразіўны інструмент са звязаным абразівам (шліфавальныя кругі, брускі, сегменты, галоўкі), на эластычнай аснове (шліфавальная шкурка, стужка) і ў выглядзе свабоднага абразіву (парашок, паста, суспензія, зярняты).
Для звязвання (сцэментоўвання) абразіўных зярнят карыстаюцца керамічнай, бакелітавай, метал., вулканітавай звязкамі. Па цвёрдасці абразіўны інструмент падзяляюць на мяккі, сярэднямяккі, сярэдняцвёрды, цвёрды, вельмі цвёрды і звышцвёрды. Звычайна эксплуатуюць з кругавой скорасцю да 30 м/с, а ўмацаваны абразіўны інструмент (напр., кругі з электракарунду і карбіду крэмнію, арміраваныя тканінай, шкляной сеткай, метал. кольцамі) — да 100 м/с. Выкарыстоўваюць для абразіўнай апрацоўкі металаў.
выве́шваць, накле́йваць (абве́сткі на слупы́ або́ сьце́ны)
II[poʊst]
n.
1) ва́рта f., пост паста́m. (паліцэ́йскі, баявы́)
2) гарнізо́н -у m.
3) пост паста́m. (адка́зная паса́да)
4) гандлёвае пасяле́ньне, пасёлак
III[poʊst]1.
n.
1) по́шта, карэспандэ́нцыя f. (лісты́, па́чкі)
2) по́шта f. (устано́ва), пашто́вае аддзяле́ньне
3) пашто́вая скры́нка
2.
v.
1) пасыла́ць по́штай
2) кі́нуць у пашто́вую скры́нку (ліст)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ГІ́БКІ ВЫТВО́РЧЫ МО́ДУЛЬ
(ГВМ),
структурны элемент гібкай аўтаматызаванай вытворчасці, які функцыянуе ў яе контуры аператыўна-тэхнал. кіравання. Бываюць апрацоўчыя і зборачныя. Апрацоўчыя ГВМ уключаюць станок з лікавым праграмным кіраваннем і прыстасаванне аўтам. загрузкі-выгрузкі. У зборачныя ГВМ уваходзяць прамысловы робат для маніпуліравання дэталямі пры зборцы, зборачная галоўка для злучэння дэталей у сістэму і блок лікавага праграмнага кіравання, часам і транспартна-назапашвальная сістэма. ГВМ для зборкі буйных вырабаў складаецца са зборачнага паста, падлогавых і падвесных робатаў для выгрузкі дэталей і інш. ГВМ уласціва хуткая пераналаджвальнасць і універсальнасць.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
paste
[peɪst]1.
n.
1) мучны́ клей
2)
а) здо́бнае це́ста
б) гл. pasta
3) заме́шаная глі́на (на ганча́рныя вы́рабы)
4) страз -у m. (шту́чны ка́мень)
5) зубна́я па́ста
2.
v.
1) накле́йваць, закле́йваць
2) нама́зваць кле́ем
3) Sl. мо́цна ўда́рыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
постI (род.паста́) м., в разн. знач. пост;
баявы́ п. — боево́й пост;
узбро́ены п. — вооружённый пост;
заня́ць п. дырэ́ктара — заня́ть пост дире́ктора;
◊ на пасту́ — на посту́
постII (род. по́сту) м.
1.церк., перен. пост;
2.рел. по́стничество ср.;
○ вялі́кі п. — рел. вели́кий пост
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
billet
I[ˈbɪlɪt]1.
n.
1) о́рдэр для пасто́ю (жаўне́ра)
2) кватэ́ра f. (для пасто́ю)
3) прызначэ́ньне n., пост паста́m., стано́вішча n.
2.
v.t.
1) закватаро́ўваць (во́йска)
2) дава́ць кватэ́ры для пасто́ю
II[ˈbɪlɪt]
n.
1) то́ўстае пале́на n.
2) шта́ба жале́за або́ ста́лі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пост1, паста, м.
1. Месца, з якога можна пазіраць за кім‑, чым‑н. ці ахоўваць каго‑, што‑н. Баявы пост. □ Каля ўмоўленага месца .. [Вася] спыніўся са здзіўленнем: на пасту не было вартавога.Шчарбатаў.
2. Адна асоба або некалькі, пастаўленыя для аховы чаго‑н., назірання за чым‑н. На перакрыжаваннях вуліц скрозь будаваліся доты і дзоты або выстаўляліся ўзброеныя пасты.Якімовіч.Толькі на ўскраіне.. [людзей] спыніў паліцэйскі пост.Новікаў.
3. Адказная пасада. На высокім пасту [дэпутата] ён аказаўся, сціплым, чулым і прынцыповым чалавекам.Данілевіч.
•••
На пасту — пры выкананні службовых абавязкаў (знаходзіцца, загінуць і пад.).
пост2, ‑у, М посце, м.
Устрыманне ад скаромнай ежы, згодна з царкоўным законам. // Перыяд такога ўстрымання. [Такароўцы] святкавалі ўсе святы, пасцілі ўсе пасты.Бядуля.Прасцей бывае ў пост: сушаныя грыбы, цыбуля, кіслая капуста — усё гэта расце, сушыцца і валіцца на месцы.Васілевіч.//перан.Разм. Устрыманне ад чаго‑н. наогул.
•••
Вялікі пост — сямітыднёвы пост перад вялікаднем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ша
1. Месца, дзе пасецца жывёла (БРС). Тое ж па́жа (Глуск.Янк. I, паўдн. ч. Слуцк.пав.Нарысы, 108, р. Пціч. Серб. 1915, 39, Сал., Стол.), па́дбішча (Маз.), па́звішча (Сал.), па́збішча (Леп., Слаўг.), па́ства (Жытк., Нас. АУ, Рэч., Слаўг., Уш.), па́ста (Зах. Бел.Др.-Падб., Слаўг.), паствіска (Нас. АУ), па́ставень (Сядл.губ.Бес. 310), па́сціва (Слаўг.), пасцьва (Нас. АУ), пасаві́ска (Зах. Палессе Талст.), па́свішча (Гродз., Смарг.), па́сбішча (Лаг.), пэбі́шча (Докш.).
2. Ворная зямля (Нас.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)