швартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Прымацоўваць, прывязваць судна швартовамі да прычальных прыстасаванняў. Швартаваць параход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dmpfboot

n -es, -e паравы́ ка́тэр, мале́нькі парахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

васьмігадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца восем гадзін. Васьмігадзінны рабочы дзень. // Разм. Прызначаны на восем гадзін. Васьмігадзінны поезд, параход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгрузі́ць сов., прям., перен. разгрузи́ть;

р. парахо́д — разгрузи́ть парохо́д;

р. супрацо́ўніка — разгрузи́ть сотру́дника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

1. Прыняць, забраць які‑н. груз; нагрузіцца. Параход пагрузіўся за два дні.

2. Сесці на які‑н. транспарт. Пагрузіцца на параход. Пагрузіцца ў вагоны. □ Каля цягніка быў ужо сакратар райкома і кароткімі сухімі рэплікамі наводзіў парадак. Чатыры тысячы чалавек пагрузіліся за дзесяць хвілін. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінля́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фінляндыі, фінляндцаў, які належыць, уласцівы ім. Фінляндскія лясы. // Зроблены ў Фінляндыі. Фінляндскі параход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́ліць сов., в разн. знач. отча́лить;

а. кане́ц — отча́лить коне́ц;

парахо́д ~ліў — парохо́д отча́лил

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагрузі́ць сов., в разн. знач. нагрузи́ть;

н. парахо́д — нагрузи́ть парохо́д;

н. даручэ́ннямі — нагрузи́ть поруче́ниями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акія́нскі ozenisch, zean-; (Hch)see-;

акія́нскі парахо́д zeandampfer m -s,-; Überseedampfer m, Hchseedampfer m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́лавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кола. Колавы след.

2. Які перамяшчаецца з дапамогай колаў. Колавы трактар. Колавы параход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)