Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
fill out
а) напаўня́ць, надзіма́ць (шы́ны паве́трам)
б) патаўсьце́ць, пакругле́ць, папра́віцца
Her cheeks have filled out — Е́йныя шчо́кі пакругле́лі
в) запаўня́ць (анке́ту)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
speedy[ˈspi:di]adj.
1. ху́ткі, жва́вы, шпа́ркі;
speedy hands спры́тныя ру́кі;
I wish you a spe edy recovery. Жадаю табе хутка паправіцца.
2. неадкла́дны, безадкла́дны;
a speedy reply неадкла́дны адка́з
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́дыхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Акрыяць, паправіцца. На згоне зімы летась вось так аб’язджаў жарабка, скінуўся, дык цэлы месяц пракачаўся ў пасцелі, ледзь выдыхаў.Ляўданскі.//што. Перажыць, перанесці.
выдыха́ць1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак.да выдыхнуць.
выдыха́ць2, ‑а́е.
Незак.да выдахнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разрабі́цца, ‑раблюся, ‑робішся, ‑робіцца; зак.
1. Увайсці ў работу; разахвоціцца рабіць.
2. Пабыўшы ў дзеянні, ва ўжытку, пачаць дзейнічаць добра. Утулка разрабілася.
3.Разм.Паправіцца, патаўсцець. — І Алімпа была танклявая, — кажа адзін касец, — а як пайшла за Пунктовіча, глядзі, як разрабілася.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wylizać się
зак.
1. вылізацца;
2.разм.паправіцца, паздаравець, ачуняць, ачомацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wíederaufstehen
* (impf stand wíeder auf, part II wíederaufgestanden) vi(s) падня́цца зноў, папра́віцца (пра хворага)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адбе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Паздаравець, паправіцца на волі, на выгодзе. За лета гэта худзеча так адбегаецца па цёплым пяску, так адап’ецца смачнага вясковага малака, так загартуецца пад давольным сонейкам і ветрам, што пад восень дзіўна робіцца, няўжо гэта тыя самыя заморкі?Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ачу́хацца ’апомніцца’ (Касп.), ’аправіцца пасля цяжкай хваробы’ (Бір. Дзярж.), ’апрытомнець’ (Шат., КЭС, лаг.), ’абжыцца крыху пасля нягод’ (Юрч. Сін.), рус.очухаться ’апрытомнець, паправіцца, выздаравець’. Да этымалогіі параўн. вычухаць ’перанесці хваробу, недамаганне’ (Шат.), рус.очухать ’адчуць’, учухать, якія разам з чухаць ’адчуваць, нюхаць’ узыходзяць да čuti ’чуць’, параўн. Фасмер, 4, 388; Слаўскі, 1, 108; Махэк₂, 102.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ачуня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
Паправіцца пасля хваробы; ажыць. Лялькевіч пры добрым Сашыным і Поліным доглядзе хутка ачуняў, раны яго «гаіліся, як ад жывой вады», — жартаваў ён сам.Шамякін./уперан.ужыв.Згарэла ад міны хата, пажухлі таполі, не ачунялі.Пташнікаў.// Апрытомнець. Толькі па пэўным часе ганарыстая і храбрая світа ваяводы Даўнаровіча крыху ачуняла ад жывёльнага страху.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)