счапі́ць, счаплю́, счэ́піш, счэ́піць; счэ́плены; зак., што.
1. Злучыць, прымацаваўшы адно да аднаго, зачапіўшы адно за адно.
С. вагоны.
2. Моцна злучыць (пальцы, рукі; разм.).
Настылыя пальцы не надта счэпіш.
3. з чаго. Адчапіць, зняць (разм.).
С. вядро з крука.
4. Сшыць, прышыць на скорую руку (разм.).
С. за вечар спадніцу.
|| незак. счэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. счапле́нне, -я, н., счэ́пліванне, -я, н. і счэп, -у, м.
|| прым. счэ́пны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
splatać
незак. сплятаць;
splatać dłonie — сплятаць пальцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ *Мы́шчыкалатка, мышчыкълътка ’костачка (чучалак) у пальцы’ (гарадоў, Нар. лекс.). У выніку кантамінацыі мышчалка і шчыкалатка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падкало́цца, ‑колецца; зак.
Падапрэўшы, патрэскацца (пра пальцы на нагах).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мача́йка ’кубак з вадой, у які мачалі пальцы ў час прадзення’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да мача́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ску́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. што. Сагнуць, падагнуць.
С. ногі.
2. каго-што. Звесці курчам.
Хвароба скурчыла пальцы.
Раптам мяне скурчыла (безас.).
|| незак. ску́рчваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ску́рчванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дрожа́щий
1. прич. які́ (што) дрыжы́ць; які́ (што) трасе́цца; які́ (што) кало́ціцца;
2. прил. дрыжа́чы, дрыго́ткі;
дрожа́щий го́лос дрыжа́чы го́лас;
дрожа́щие па́льцы дрыжа́чыя па́льцы;
дрожа́щий свет дрыго́ткае святло́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
podgy [ˈpɒdʒi] adj. BrE, infml
1. ні́зенькі, то́ўсты, прыса́дзісты
2. каро́ткі і то́ўсты (пра пальцы);
podgy arms/hands пу́хленькія ру́кі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
веслано́гія, ‑іх.
Атрад вадаплаўных птушак, у якіх пальцы злучаны перапонкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадмярза́ць, ‑ае; зак.
Адмерзнуць — пра многае. Вушы паадмярзалі. Пальцы паадмярзалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)