Прадаўгаваты кавалак дрэва, сцябла; палачка, дудка. [Прадушына нары] старанна замаскіравана аголенымі лазовымі цурубалкамі, галінкамі.Масарэнка.//Палачка замест гузіка звычайна ў верхняй вопратцы. Нават цурубалкі на .. [кажусе] былі яшчэ тыя, што я навыразаў з сухой грабовай палкі...Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гры́фель, ‑я, м.
Палачка з аспіднага сланцу для пісання на грыфельнай дошцы. Правесці грыфелем па чорнай дошцы.
[Ням. Griffel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Trómmelschlägel
m -s, - бараба́нная па́лачка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
стыло́граф, ‑а, м.
Палачка з пяром на адным канцы і з карандашом на другім, пяро-карандаш. // Вечнае пяро.
[Ад грэч. stylos — палачка для пісьма і graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
drumstick[ˈdrʌmstɪk]n.
1. бараба́нная па́лачка
2. но́жка (курыная, гусіная і да т.п., прыгатаваная як ежа)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мушта́бель, ‑я, м.
Спец. Драўляная палачка, з дапамогай якой падтрымліваецца правая рука жывапісца ў часе работы над дробнымі дэталямі карціны.
[Польск. musztabel, ад ням. Maßstab.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зубачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
Завостранае пяро ці палачка для выдалення рэштак ежы, якія заселі ў зубах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)