borderland

[ˈbɔrdərlænd]

n.

1) паграні́чная паласа́

2) паласа́ няпэ́ўнасьці, праме́жкавая зо́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

swath, swathe1 [swɒθ, sweɪð] n. lit. прако́с; паласа́ ско́шанай травы́;

a swathe of daffodils across the lawn паласа́ нарцы́саў на газо́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэмарка́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Устанаўленне і абазначэнне на мясцовасці спецыяльнымі знакамі граніц паміж сумежнымі дзяржавамі.

2. Адмежаванне амярцвелых участкаў тканкі ад здаровых.

|| прым. дэмаркацы́йны, -ая, -ае.

Дэмаркацыйная лінія

1) лінія, паласа, што раздзяляе войскі праціўнікаў у перыяд перамір’я;

2) лінія, якая падзяляе на зоны акупацыі тэрыторыю пераможанай дзяржавы;

3) у медыцыне: паласа новай (грануляцыйнай) тканкі, якой адмяжоўваецца здаровая, жыццяздольная тканка ад амярцвелай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падстэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны ў зоне стэпу. Падстэпавая паласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папа́рніца, ‑ы, ж.

Разм. Незасеяны ўчастак зямлі; паласа папару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветраахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоўвае ад ветру. Ветраахоўная паласа лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шта́ба, ‑ы, ж.

Разм. Жалезная паласа для запірання дзвярэй; завала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tract1 [trækt] n.

1. разло́г, абша́р; паласа́ прасто́ры;

a tract of land паласа́ зямлі́

2. anat. тракт;

the respiratory tract ды́хальныя шляхі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суме́жжа, ‑а, н.

Разм. Паласа, тэрыторыя, якая мяжуецца з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

no-man’s-land [ˈnəʊmænzlænd] n. нічы́йная зямля́; нейтра́льная зо́на/пала́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)