◎ Нясклёпа ’няўмелая асоба’ (Юрч., НВС), нясклёпістый ’непаваротлівы’ (полац., Нар. лекс.), нясклёпісты ’няскладны, нязграбны’ (Крыў., Дзіс.). Няясна, магчыма, ад кляпаць (гл.), клёпка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zusámmenhanglos, zusámmenhangslos

a бязла́дны, няскла́дны

éine ~e Réde — бязла́дная [няскла́дная] мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

clumsy [ˈklʌmzi] adj.

1. нязгра́бны, няўклю́дны, няскла́дны, нехлямя́жы

2. няспры́тны, няўме́лы

3. гру́бы, тапо́рны

4. бестакто́ўны, нетакто́ўны;

a clumsy remark недаліка́тная заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бясфо́рменны

1. (няскладны) fórmlos; gestáltlos; únförmig;

2. (няясны, расплывісты) verschwómmen, únklar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

incoherent [ˌɪnkəʊˈhɪərənt] adj.

1. бязла́дны, няскла́дны, без су́вязі

2. незразуме́лы; непаслядо́ўны;

an incoherent policy непаслядо́ўная палі́тыка;

He was quite incoherent. Яго немагчыма было зразумець.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нясклёпісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Няскладны, нязграбны. Побач з Хэльмутам, успёршыся на кульбу, стаяў высокі, худы і нясклёпісты Штундэр. Брыль. // Дрэнна зроблены; нязграбны. У канцы залы ўзвышаўся памост накшталт тэатральнай сцэны, адгароджаны ад публікі моцным, хоць і нясклёпістым бар’ерам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нестро́йный

1. нястро́йны; (нескладный) нязгра́бны;

2. (несогласный — о звуках, речи) нязла́джаны; (нескладный) няскла́дны; (беспорядочный) бязла́дны;

нестро́йный хор нязла́джаны (няскла́дны) хор;

нестро́йный го́вор няскла́дная (бязла́дная) гаво́рка (гамо́нка);

3. (беспорядочный) нястро́йны; бязла́дны;

нестро́йные ряды́ нястро́йныя (бязла́дныя) рады́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

desultory

[ˈdesəltɔri]

adj.

бязла́дны, няскла́дны, нязьвя́зны; бессыстэ́мны, уры́ўкавы

desultory conversation — бязла́дная гу́тарка

desultory reading — бессыстэ́мнае чыта́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бесталко́вы

1. (незразумелы) verständnislos, únverständig, stúmpfsinnig, schwer von Begríff, begríffstutzig;

2. (няскладны, бязладны) wirr, únverständlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пацёрты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пацерці.

2. у знач. прым. Са слядамі доўгага карыстання; паношаны. Пацёрты партфель. Пацёртае паліто. □ Няскладны машыніст у пацёртай нямецкай форменцы быў заняты не зусім звычайнай для яго працы справай. Лынькоў.

3. перан.; у знач. прым. Разм. Змардаваны, змарнелы. Пацёрты твар. Пацёрты выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)