таўсма́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Трохі тоўсты, таўставаты.

Нос кароткі і т.

2. Поўны, прысадзісты, моцна складзены (пра чалавека).

|| наз. таўсма́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жундзе́ць

‘жундзець нешта сабе пад нос і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жундзе́ю жундзе́ем
2-я ас. жундзе́еш жундзе́еце
3-я ас. жундзе́е жундзе́юць
Прошлы час
м. жундзе́ў жундзе́лі
ж. жундзе́ла
н. жундзе́ла
Загадны лад
2-я ас. жундзе́й жундзе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жундзе́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напукча́ць

‘незадаволена прабурчаць сабе пад нос, невыразна прагаварыць; прабурчаць (у жываце)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напукчу́ напукчы́м
2-я ас. напукчы́ш напукчыце́
3-я ас. напукчы́ць напукча́ць
Прошлы час
м. напукча́ў напукча́лі
ж. напукча́ла
н. напукча́ла
Загадны лад
2-я ас. напукчы́ напукчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час напукча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перабу́бніваць

‘перагаворваць, паўтараць чужыя словы сабе пад нос, выказваючы незадаволенасць (перабубніваць што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перабу́бніваю перабу́бніваем
2-я ас. перабу́бніваеш перабу́бніваеце
3-я ас. перабу́бнівае перабу́бніваюць
Прошлы час
м. перабу́бніваў перабу́бнівалі
ж. перабу́бнівала
н. перабу́бнівала
Загадны лад
2-я ас. перабу́бнівай перабу́бнівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перабу́бніваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прагундо́сіць

‘прамовіць у нос што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагундо́шу прагундо́сім
2-я ас. прагундо́сіш прагундо́сіце
3-я ас. прагундо́сіць прагундо́сяць
Прошлы час
м. прагундо́сіў прагундо́сілі
ж. прагундо́сіла
н. прагундо́сіла
Загадны лад
2-я ас. прагундо́сь прагундо́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагундо́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

bow​3 [baʊ] n. нос (карабля, чоўна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарбано́сы, -ая, -ае.

1. Пра чалавека: які мае нос з гарбінкай.

2. Пра жывёл: з выпуклай верхняй лініяй морды.

Г. лось.

|| наз. гарбано́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарбі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.

Акруглы выступ на чым-н., выпукласць.

|| памянш. гарбі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Нос з гарбінкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смарка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Рэзкім выдыхам ачышчаць нос ад слізі.

|| зак. вы́смаркацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| аднакр. смаркану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахрысці́ць, ахрышчу́, ахры́сціш, ахры́сціць; ахры́шчаны; зак., каго-што.

1. гл. хрысціць.

2. кім-чым. Тое, што і абазваць (разм., жарт.).

За доўгі нос яго ахрысцілі насачом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)