раз’ясні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; зак.

Стаць ясным, сонечным, праясніцца.

Неба раз’яснілася.

|| незак. раз’ясня́цца, -я́ецца і раз’я́снівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахма́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; зак.

Пакрыцца, аблажыцца хмарамі (пра неба).

Нахмарылася, ці не будзе дажджу?

|| незак. нахма́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ясне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца ясным, яснейшым.

Неба спакваля яснела.

Твар яснее (становіцца радасным).

|| зак. паясне́ць, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчы́сціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

Стаць чыстым, свабодным ад чаго-н.

Неба расчысцілася ад хмар.

|| незак. расчышча́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́пал м., архит., перен. ку́пол, глава́ ж.;

к. царквы́ — ку́пол це́ркви;

к. не́ба — ку́пол не́ба;

к. парашу́та — ку́пол парашю́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВЯЛІ́КІ ПЁС

(лац. Canis Major),

сузор’е Паўд. паўшар’я неба. Найб. яркая зорка — Сірыус (α Вялікага Пса, -1,4 візуальнай зорнай велічыні), самая яркая зорка ўсяго неба. 80 зорак ярчэй 6-й зорнай велічыні. На тэр. Беларусі Вялікага Пса відаць зімой. Гл. Зорнае неба.

т. 4, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бязво́блачны, -ая, -ае.

1. Без воблакаў, ясны.

Бязвоблачнае неба.

Б. дзень.

2. перан. Нічым не засмучаны; светлы, шчаслівы.

Бязвоблачнае дзяцінства.

|| наз. бязво́блачнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хма́рны, -ая, -ае.

1. Пакрыты хмарамі.

Хмарнае неба.

2. Пахмурны, хмурны.

Х. дзень.

3. перан. Пануры, сумны, невясёлы.

Х. настрой.

|| наз. хма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахму́раны, -ая, -ае.

1. Хмурны, пануры.

Н. твар.

2. перан. Пахмурны, змрочны, цёмны (аб прадметах і з’явах прыроды).

Нахмуранае неба.

|| наз. нахму́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АХВЯ́РНІК

(лац. Ara),

сузор’е ў Паўд. паўшар’і неба; дзве найб. яркія зоркі 2,8 і 3 візуальнай зорнай велічыні. Іл. гл. пры арт. Зорнае неба.

т. 2, с. 144

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)