hasty

[ˈheɪsti]

adj.

1) пасьпе́шлівы, пасьпе́шны, ху́ткі

2) неабду́маны, неразва́жлівы

3) запа́льчывы, лёгка ўзбуджа́льны; зласьлі́вы

a hasty old man — стары́ зласьлі́вец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brash

I [bræʃ]

1.

adj.

1) наха́бны, непачці́вы, дзёрзкі

a very brash young man — ве́льмі непачці́вы малады́ чалаве́к

2) пасьпе́шлівы, неабду́маны; неразва́жлівы, неразва́жны

a brash act — неабду́маны крок

2.

n.

1) пры́ступ хваро́бы

2) вы́сыпка f.

3) пяко́тка f.

4) рапто́ўны ве́цер з дажджо́м

II [bræʃ]

n.

ку́ча абло́мкаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

precipitate2 [prɪˈsɪpɪtət] adj. fml

1. імклі́вы, імпэ́тны;

precipitate retreat імклі́выя ўцёкі, адступле́нне

2. рапто́ўны, нечака́ны; ху́ткі;

a precipitate drop in the temperature рэ́зкае паніжэ́нне тэмперату́ры

3. неабду́маны, неаба́члівы, безразва́жлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

precipitate

1. [prɪˈsɪpɪteɪt]

v.

1) прысьпе́шваць; падганя́ць

2) скіда́ць, шпурля́ць

3) Chem. аса́джваць; асяда́ць

4) кандэнсава́ць (-ца), ператвара́цца(-ца) з па́ры ў ва́дкасьць

2. [prɪˈsɪpɪtət]

adj.

1) рапто́ўны

2) пасьпе́шны, пасьпе́шлівы

3) неабду́маны, заўча́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

precipitation

[prɪ,sɪpɪˈteɪʃən]

n.

1) спада́ньне, скіда́ньне n.

2) прысьпе́шваньне, падганя́ньне n.

3) рапто́ўнае выкліка́ньне (напр. вайны́)

4) неразу́мны, неабду́маны сьпе́х

5)

а) аса́джваньне n.

б) аса́дак -ку m.

6) апа́дкі pl. (дождж, раса́, сьнег)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паспе́шлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прывык спяшацца; які спяшаецца. [Мужчын] .. абмінала, а часам штурхалі паспешлівыя ваенныя, бурчалі, што сноўдаюцца тут усялякія. Грахоўскі. Дзімін паспакайнеў, стаў не такім паспешлівым, пачаў больш думаць. Карпаў. // Уласцівы таму, хто спяшаецца. Пачуўся паспешлівы тупат. Нейкія людзі беглі ад Пальмінкі. Новікаў. Накіданыя паспешлівай рукой радкі дазваляюць нам цяпер уявіць, што ж адбылося ў Беларусі пасля абвяшчэння рэформы [1861 года]. Кісялёў. // Хуткі, таропкі, беглы. [Язэп] адразу здагадаўся, што тут здарылася без яго. Насцярожана акінуў натоўп паспешлівым позіркам, шукаючы, каго не хапае сярод жанчын. Асіпенка.

2. Неабдуманы; заўчасны. А можа трэба было не згадзіцца на гэта паспешлівае вяселле? Шамякін. Наш паважаны Сцепаненка, відаць, робіць паспешлівыя вывады... Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rash2 [ræʃ] adj. зана́дта паспе́шлівы; неабду́маны, неасцяро́жны; безразва́жны;

a rash sta tement неабду́маная зая́ва;

a rash act безразва́жны ўчы́нак;

Don’t go making any rash decisions! Не прымай паспешлівых рашэнняў!;

It was rather rash of you to lend them your car. З вашага боку было безразважна пазычаць ім сваю машыну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скараспе́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які хутка дасягае спеласці (пра расліны, плады, сельскагаспадарчую жывёлу). Скараспелая парода жывёлы. □ Вясковыя бабы ўжо спрабавалі мацаць на гародах скараспелую бульбу. Чыгрынаў. Побач з нашымі мясцовымі пародамі — дубам, сасной, ялінай, скараспелай асінай — лістоўніца павінна заняць ганаровае месца. Мяжэвіч. // Які мае адносіны да развядзення хутка паспяваючых парод, сартоў. Скараспелая мясная жывёлагадоўля.

2. перан. Разм., часцей іран. Які рана і без належнай падрыхтоўкі выступіў на якой‑н. ніве дзейнасці. Скараспелы паэт.

3. перан. Разм. Занадта хутка зроблены, атрыманы; паспешны, неабдуманы. І. Замоцін не прызнаваў скараспелых метадалагічных і тэарэтычных канцэпцый. Мушынскі. Памятай: нішто так не губіць чалавека, як скараспелая слава! Шашкоў. Пасля гаворкі з Паўлам Квітуном Міхаль цвёрда надумаў ажаніцца з Любай, але ўжо назаўтра рашэнне гэтае здалося яму вельмі скараспелым. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thoughtless [ˈθɔ:tləs] adj.

1. неабду́маны, неразва́жлівы;

thoughtless acts неабду́маныя ўчы́нкі;

He did not mean any harm, he was simply thoughtless. Ён не хацеў вас пакрыўдзіць, ён проста не падумаў.

2. няўва́жлівы (да каго-н.);

It is thoughtless of her to keep us waiting so long. Вельмі няветліва з яе боку прымушаць нас чакаць так доўга.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)