неабду́маны, -ая, -ае.

Зроблены без абдумвання, неразважлівы.

Н. учынак.

Неабдуманае рашэнне.

|| наз. неабду́манасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неабду́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабду́маны неабду́маная неабду́манае неабду́маныя
Р. неабду́манага неабду́манай
неабду́манае		 неабду́манага неабду́маных
Д. неабду́манаму неабду́манай неабду́манаму неабду́маным
В. неабду́маны (неадуш.)
неабду́манага (адуш.)		 неабду́маную неабду́манае неабду́маныя (неадуш.)
неабду́маных (адуш.)
Т. неабду́маным неабду́манай
неабду́манаю		 неабду́маным неабду́манымі
М. неабду́маным неабду́манай неабду́маным неабду́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неабду́маны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабду́маны неабду́маная неабду́манае неабду́маныя
Р. неабду́манага неабду́манай
неабду́манае		 неабду́манага неабду́маных
Д. неабду́манаму неабду́манай неабду́манаму неабду́маным
В. неабду́маны (неадуш.)
неабду́манага (адуш.)		 неабду́маную неабду́манае неабду́маныя (неадуш.)
неабду́маных (адуш.)
Т. неабду́маным неабду́манай
неабду́манаю		 неабду́маным неабду́манымі
М. неабду́маным неабду́манай неабду́маным неабду́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неабду́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабду́маны неабду́маная неабду́манае неабду́маныя
Р. неабду́манага неабду́манай
неабду́манае		 неабду́манага неабду́маных
Д. неабду́манаму неабду́манай неабду́манаму неабду́маным
В. неабду́маны (неадуш.)
неабду́манага (адуш.)		 неабду́маную неабду́манае неабду́маныя (неадуш.)
неабду́маных (адуш.)
Т. неабду́маным неабду́манай
неабду́манаю		 неабду́маным неабду́манымі
М. неабду́маным неабду́манай неабду́маным неабду́маных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неабду́маны необду́манный, опроме́тчивый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неабду́маны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, прыняты без абдумвання. Неабдуманы ўчынак. Неабдуманае рашэнне. □ Кашын ужо яўна выклікаў гаспадароў на неабдуманае слова, на скандал. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

необду́манный неабду́маны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опроме́тчивый неабду́маны, неразва́жлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́расць, -і, ж.

1. Разумовая тупасць, абмежаванасць.

Па ўласнай дурасці трапіў у бяду.

2. мн. -і, -ей. Неабдуманы ўчынак, дзівацкі выбрык.

За ёй вадзіліся розныя дурасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дурно́та, -ы, ДМ -но́це і дурната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

1. Разумовая абмежаванасць, тупасць, някемлівасць.

Лепшы сродак паразумнець — гэта адчуць уласную дурнату.

2. Неабдуманы, неразумны ўчынак, недарэчнае выказванне.

Чаго толькі не натворыш па ўласнай дурноце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)