Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
skrytobójca
м. забойца з-за вугла (рага); наёмны забойца; кілер
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Рабо́тнік ’рабочы, працаўнік’ (Гарэц., Шат., Стан.). Вытворнае ад работа (гл.), параўн. робо́тны ’працавіты, старанны’ (ТС). Не выключана запазычанне праз польск.robotnik ’наёмны працаўнік’ (Віткоўскі, Зб. Русэку, 247) з чэш.robotník ’тс’ (параўн. Басай, Сяткоўскі, SFPS, 14, 5). Гл. таксама Станкевіч, Зб. тв., 1, 32.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
najemca
м.
1. наймальнік;
najemca lokalu — кватэранаймальнік;
2.наёмны рабочы; найміт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
на́йміт, ‑а, М ‑міце, м.
1.Наёмны работнік; парабак. Так, жыў сабе [Караневіч], .. як найміт, нават не звіў сабе ніякага гнязда.Скрыган.
2.перан. Той, хто з карыслівымі намерамі служыць чыім‑н. мэтам, хто прадаўся каму‑н. Панскі найміт. □ Мы лічым сваім абавязкам выкрываць подлых апосталаў новай сусветнай бойні і іх наймітаў у асобе здрадлівых пісак і псеўдавучоных.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыка́зчык, ‑а, м.
Уст.
1.Наёмны служачы ў купца або ў гандлёвай установе, які выконваў даручэнні гандлёвага характару і па даручэнню гаспадара займаўся гандлем у магазіне; прадавец. [Бацька] наймаўся ў лясных купцоў прыказчыкам пры сплавах.Бядуля.— Хоць пару фунтаў [хлеба], Мікалай Ігнатавіч, — папрасіла .. [Ганна] маладога рухавага прыказчыка.Гартны.
2. Служачы ў маёнтку, які кіраваў гаспадаркай памешчыка і выконваў розныя гаспадарчыя даручэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рабо́чы ’працоўны’, ’работнік’ (ТСБМ), ’прыстасаваны да пэўнага віду работы’, ’працалюбівы’: рабочы конь (Касп., Стан.; паст., вільн., Сл. ПЗБ), ’работнік’ (брасл., Сл. ПЗБ). Дзеепрыметнік ад рабіць (гл.), параўн. кароткую форму рабо́ч ’працалюбівы’: рабоч, да не багат (Сержп. Казкі); субстантывацыя адбылася, хутчэй за ўсё, пад уплывам рус.рабочий ’прадстаўнік рабочага класа; наёмны рабочы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Па́рабак ’наёмны сельскагаспадарчы рабочы ў памешчыцкай або кулацкай гаспадарцы’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Яруш.), па́робок, па́рубок (ТС), па́рабак, па́рабок, па́робак, парабчу́к ’тс’ (Сл. ПЗБ), паробкова́ць (ТС). Рус.па́робок ’хлопец’, укр.па́робок, па́рубок ’тс’, польск.parobek, parobczak ’батрак, парабак; хлопец’, славац.parobok ’хлопец’. Прасл.дыял.parobъкъ. Далей гл. раб, рабі́ць. Гл. Фасмер, 3, 208.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
салда́тм. Soldát m -en, -en;
наёмны салда́т Söldner m -s, -, Söldling m -(e)s, -e;
служы́ць у салда́тах (als Soldát) díenen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)