tilt​2 [tɪlt] v.

1. нахіля́ць; нахіля́цца; схіля́ць; схіля́цца;

tilt one’s head ускі́дваць галаву́

2. біць; бі́цца;

tilt at smb./smth. напада́ць, накі́двацца на каго́-н./што-н. з кры́тыкай

♦

tilt at windmills змага́цца з ветраны́мі млына́мі, быць донкіхо́там

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хіну́цца

1. (нахіляцца) sich néigen, sich béugen;

2. перан. (мець ахвоту да чаго-н.) éine Vórliebe háben (да чаго-н. für A);

3. (сімпатызаваць) sympathisíeren vi (каму-н. mit D); sich híngezogen fühlen (чаму-н. zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dúcken

1.

vt нагіна́ць, нахіля́ць

2.

(sich)

1) нагіна́цца, нахіля́цца

2) пакара́цца, скара́цца

sich únter j-s Gewált dúcken — пакары́цца чыёй-н. ула́дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вярну́цца ​1, вярнуся, вернешся, вернецца; зак.

1. Прыйсці, прыехаць назад у тое месца, адкуль выйшаў, выехаў. Партызаны, Напэўна, пайшлі на заданне і яшчэ не вярнуліся з цяжкага бою. Свірка. У пошуках спосабу жыць гэта сям’я на некалькі год трапіла На Далёкі Усход, пасля зноў вярнулася ў Беларусь. Чорны. // перан. Зноў з’явіцца, узнікнуць (пра пачуцці, настрой і пад.). Пакуль Стары распранаўся, начлежнік вадзіў вачамі за яго павольнымі, важнымі рухамі, і ўчарашняе прыкрае пачуццё вярнулася зноў. Брыль.

2. Зноў заняцца ранейшай справай. Вярнуцца да сваёй пастаяннай работы.

вярну́цца ​2, вернецца; незак.

Разм. Нахіляцца на бок. Човен вернецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bend​2 [bend] v. (bent)

1. гнуць; гну́цца; выгіба́ць; выгіба́цца

2. нахіля́ць; схіля́цца, нахіля́цца

3. паваро́чваць;

The road bends to the right. Дарога паварочвае направа.

♦

bend one’s mind fml прысвяці́ць сябе́ (чаму-н.);

bend the truth быць не зусі́м шчы́рым;

on bended knees на сагну́тых нага́х; ліслі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przychylać się

незак.

1. нахіляцца; згінацца;

2. згаджацца; схіляцца;

przychylać się do — czyjego

zdania — згаджацца з чыёй думкай; схіляцца да чыёй думкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chylić się

незак. нахіляцца, схіляцца, хіліцца;

chylić się ku upadkowi — прыходзіць у заняпад;

rok chylić się ku końcowi — год падыходзіць да канца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tilt

[tɪlt]

1.

v.t.

нахіля́ць, схіля́ць

2.

v.i.

1) пахіля́цца, нахіля́цца; касі́цца

2) біцца дзі́дамі, змага́цца ў турні́ры

3.

n.

1) нахі́л, схіл -у m.; спад -у m.

2) суты́чка f.

•

- at full tilt

- tilt at

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пры́падзь 1 ’закалец — сыры, недапечаны слой хлеба каля ніжняй скарынкі, які ўзнікае пры неналежным выпяканні’, пры́падлівы ’з закальцам, як бы трохі прылеплены да поду’ (Нас.). Магчыма, перанос значэння з наступнага слова — ’сыры слой у хлебе, як глей’, але не выключана і незалежнае ўтварэнне ад прыпада́ць з семантычнай матывацыяй: ’нізкі; які не падняўся; злеглы’ і да т. п.

Пры́падзь 2 ’слой глеістай зямлі; падзол’ (Нас., Байк. і Некр., Варл.), пры́падлівы ’глеісты, з падзолам’ (Нас.), прыпа́длівый ’вільготны, злеглы (аб зямлі)’ (Бяльк.). Рус. зах. при́падь ’падзолістая глеба’, смал., цвяр. припа́дливый ’зацвярдзелы (пра зямлю, глебу)’, укр. при́падь ’нізіннае месца; чарназём з гразкай глінай’, припа́дливый ’нізінны’. Да прыпадаць 1 ’нахіляцца, прыціскацца’, ’шчыльна прылягаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bücken

(sich) нагіна́цца, згіна́цца, нахіля́цца

sich nach etw. (D) bücken — нагіна́цца за чым-н.

sich vor (D) bücken — кла́няцца каму́-н.; гнуць спі́ну пе́рад кім-н., дагаджа́ць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)