dúcken

1.

vt нагіна́ць, нахіля́ць

2.

(sich)

1) нагіна́цца, нахіля́цца

2) пакара́цца, скара́цца

sich únter j-s Gewált dúcken — пакары́цца чыёй-н. ула́дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)