наліўка, настойка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Tinktúr

f -, -en тынкту́ра, раство́р, насто́йка (лекавая)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jałowcówka

ж. ядлаўцоўка, ядлаўцовая настойка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kminkówka

ж. кменавая настойка; кменаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Радо́ста ’ружа войлачная’, ’шыпшына’ (гродз., Кіс.). Няясна. Адзінкавая назва, магчыма, звязана з ст.-рус. радостома ’настойка ружы’, што з с.-грэч. ροδόσταμα < ροδοσ‑ταγμα (параўн. Фасмер, 3, 492).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jarzębiak, ~u

м. рабінаўка; рабінавая настойка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jodyna

ж. фарм. настойка ёду; ёд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wiśniak, ~u

м. вішнёўка, вішнёвая настойка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скрыпнёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да скрыпню. Скрыпнёвае лісце. // Зроблены, прыгатаваны са скрыпеню. Скрыпнёвая настойка.

2. у знач. наз. скрыпнёвыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца скрыпень, фуксія і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страфа́нт, ‑у, ДМ ‑нце, м.

1. Трапічныя ліяны, а таксама кусты, з насення якіх здабываюць страфанцін.

2. Настойка з насення гэтых раслін, якая выкарыстоўваецца як лекавы сродак пры некаторых захворваннях сэрца.

[Ад грэч. strophē — кружэнне, абарот і anthos — кветка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)