zusámmenhauen

* vt

1) засячы́, пасячы́ (у коннай атацы)

2) разм. зарганізава́ць, сабра́ць (наспех)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Зрабіць што‑н. (звычайна наспех, абы-як). Дык вось, каб быў мацнейшым акт, Загадчык запрасіў сябра-ветэрынара І зляпалі паперачку. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odręcznie

1. уручную;

2. наспех, спехам, на скорую руку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. што. Зрабіць што‑н. наспех, няўмела, абы-як. Наляпаць карціну.

2. чаго, чым і без дап. Напэцкаць на чым‑н. Наляпаць чарніла на абрус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спячы́, спяку́, спячэ́ш, спячэ́; спячо́м, спечаце́, спяку́ць; спёк, спякла́, -ло́; спячы́; спе́чаны; зак.

1. гл. пячы.

2. каго-што. Апаліць агнём, пашкодзіць чым-н. гарачым скуру чаго-н.

С. руку.

3. Апячы (пра адчуванне, выкліканае чым-н. пякучым.

Гарачай кавай увесь рот спёк.

4. перан., што. Зрабіць што-н. хутка, наспех (разм.).

С. даклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наката́ць

1. (нанесці на паверхню чаго-н) áuftragen* vt;

2. разм (наспех напісаць) hínschmieren vt, schnell hínschreiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наката́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

1. Нанесці на паверхню чаго‑н. малюнак, узор і пад. пры дапамозе спецыяльных прыстасаванняў. Накатаць узор.

2. Разм. Хутка або наспех напісаць. Накатаць пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spec [spek] n. :

♦ on spec BrE, infml наспе́х, наўздага́д ; I went to the concert on spec. Я пайшоў на канцэрт не падумаўшы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quickie [ˈkwɪki] n. infml

1. наспе́х вы́пушчаная праду́кцыя; халту́ра (пра кнігу, фільм і да т.п.)

2. зро́бленае ў спе́шцы;

a quickie divorce паспе́шлівы разво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мы́цельнік, ‑а, м.

Абл. Куток у хаце, дзе мыюцца, мыюць пасуду. Засланіўшы печ і наспех прыбраўшы ў мыцельніку, Антаніна пайшла ў камору будзіць дзевяцігадовую Маньку. Васілевіч. [Маці] сядзела ў мыцельніку пры акне і абірала бульбу. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)