нарсу́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Народны суд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарандо́ла, ‑ы. ж.

Старадаўні правансальскі народны танец.

[Фр. farandole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Popular Front, popular front

Наро́дны Фронт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

folk​2 [fəʊk] adj. наро́дны;

folk music/a folk song наро́дная му́зыка/пе́сня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ашу́г, ‑а, м.

Народны пясняр у каўказскіх народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяда́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Прадстаўнік насельніцтва, выбраны для ўдзелу ў разглядзе грамадскіх і крымінальных спраў у судзе.

Народны з.

|| прым. засяда́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Vólksfront

f - наро́дны фронт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

наркамзе́м м., ист. (наро́дны камісарыя́т земляро́бства) наркомзе́м (наро́дный комиссариа́т земледе́лия)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гусачо́к, ‑чка, м.

Беларускі народны танец, блізкі да карагода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ндуры, нескл., н.

Грузінскі народны трохструнны шчыпковы музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)