зампалі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

Намеснік начальніка па палітычнай частцы. Тут, у арміі, [Сцяпан] таксама хутка пайшоў угору: праз паўгода начапіў трохкутнікі зампаліта. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Намы́снік, намеснік ’частка вуздэчкі’ (слуц., Полымя, 1988, 7, 201; Маслен.). Да мыса (муса) ’морда ў жывёлы’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ві́цэ-губерна́тар

(ад віцэ- + губернатар)

намеснік губернатара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ві́цэ-ка́нцлер

(ад віцэ- + канцлер)

намеснік канцлера.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

наме́сніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да намеснік (у 1, 2 знач.).

2. Памочніца настаяцельніцы ў жаночым манастыры.

3. Жонка намесніка (у 4, 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

managing director [ˌmænɪdʒɪŋdaɪˈrektə] n. BrE выкана́ўчы дырэ́ктар; наме́снік дырэ́ктара па адміністрацы́йна-гаспада́рчай ча́стцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прапрэ́тар

(лац. propraetor)

намеснік правінцыі ў Стараж. Рыме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прарэ́ктар

(ад лац. pro = замест + рэктар)

намеснік рэктара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

viceroy [ˈvaɪsrɔɪ] n. наме́снік караля́, ві́цэ-каро́ль;

viceroy of India hist. ві́цэ-каро́ль І́ндыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нампалі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

Намеснік па палітычнай рабоце (у воінскай часці, прафесіянальным вучылішчы і інш.). Бародзіч даведаўся, што ў полк прыехаў новы нампаліт камандзіра палка маёр Звераў. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)