Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
grant2[grɑ:nt]v.
1. задавальня́ць (просьбу)
2. дава́ць, дары́ць;
grant rights дава́ць правы́
3. прызнава́ць, дапуска́ць;
Granted, he has done all he could. Згодзен, ён зрабіў усё, што мог.
♦
take smth. for granted прыма́ць што-н. як нале́жнае; лічы́ць само́ сабо́й зразуме́лым;
take nothing for granted нічо́га не прыма́ць на ве́ру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
плаці́ць, плачу, плаціш, плаціць; незак.
1.што, зашто і без дап. Аддаваць грошы або што‑н. каштоўнае як належнае за што‑н. Плаціць за пакупку. Плаціць за абед. □ Не плаціць багаты, а вінаваты.Прыказка.// Аддаваць грошы або іншыя каштоўнасці ў лік якіх‑н. абавязацельстваў. Плаціць падаткі. Плаціць даўгі. □ Кожныя дванаццаць гадоў.. [такароўцы] аднаўлялі кантракт, штогод плацілі акуратна арэнду і жылі прыпяваючы.Бядуля.
2.перан.; чым. Так або інакш адказваць на чый‑н. учынак. Як слуга, як нявольнік, табе я Так стараўся служыць, дагадзіць! Так любіў цябе шчыра, з надзеяй, Што ўзаемнасцю будзеш плаціць.Купала.І народ плаціў сваім воінам бацькоўскай любоўю.«Звязда».
•••
Плаціць той жа манетай — тое, што і адплаціць той жа манетай (гл. адплаціць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міну́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўжо прайшоў, мінуў. Марыя з роспаччу паведаміла, што мінулай ноччу ў санчасці было трывожна.Кулакоўскі.Гнілая зіма мінулага года была асабліва цяжкаю для будаўнікоў. Ноччу ляпіў мокры снег, раскісалі дарогі, ледзяною карою абрасталі тросы пад’ёмнікаў.Грахоўскі.// Які быў раней, былы. Нібы зноў вярнуліся мінулыя радасці, мінулыя думы.Лынькоў.А тым часам перад Палінай праходзілі ўсе, адзін за адным, дні яе мінулага жыцця.Кавалёў.
2.узнач.наз.міну́лае, ‑ага, н. Тое, што прайшло, адышло; былое. Успомніць мінулае і параўнаць яго з цяперашнім, дык гэта — ноч і дзень, неба і зямля.Кулакоўскі.Аддаючы належнае народнаму мастацтву, многія дзеячы культуры разумелі, што нельга .. фарміраваць нацыянальны стыль, пакінуўшы без увагі багатыя мастацкая традыцыі мінулага.Шматаў.Лізу Сцяпан ніводнага разу не папракнуў мінулым.Корбан.
•••
Адысці ў мінулаегл. адысці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дані́на, ‑ы, ж.
1. Натуральны або грашовы падатак, які ў старажытныя і сярэднія вякі збіраўся князем, феадалам і пад. са сваіх падданых або пераможцам з пераможанага народа. Абкласці данінай. Збіраць даніну. □ Як аднаму з буйнейшых гарадоў старажытнай Русі, у свой час, па дагавору, выплачваў даніну Полацку нават сам Царград.Васілевіч.
2. Ахвяраванне, дар каму‑, чаму‑н. Нік цярпліва чакае. Потым знімае кепку і абыходзіць усіх, прымаючы даніну.Лынькоў.Ксяндзы і панкі, калі не ўсе падпісваліся на газету, то давалі пэўную даніну на яе выданне.Колас.//перан. Тое, што неабходна аддаць як належнае, заслужанае. Даніна павагі. □ Поля добра разумее, што.. ўзнагарода — даніна вялікай бацькавай рабоце, яго прафесарскай годнасці.Мікуліч.Я ў сэрца прагнае ўбіраю Даніну удзячнасці людской Майму спагадліваму краю, Маёй Радзіме дарагой.Гілевіч.// Вымушаная або мімавольная ўступка чаму‑н. Даніна модзе. Даніна часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gebühr
f -
1) нале́жнае, заслу́жанае
nach ~ — па заслу́гах
über (álle) ~ — звыш (уся́кай) ме́ры, зана́дта
2) -, -en пада́так, збор
gerínge ~en — пла́та ў невялі́кіх паме́рах
3) прысто́йнасць
das ist wíder álle ~ — гэ́та супярэ́чыць усі́м пра́вілам прысто́йнасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
oddać
зак.
1. аддаць;
oddać dług — аддаць доўг;
oddać życie za kogo/co аддаць жыццё за каго/што;
oddać honory вайск. аддаць чэсць (пашану);
oddać każdemu według uczynków — аддаць кожнаму па заслугах; аддаць належнае;
oddać do terminu — аддаць вучыцца [да майстра];
2.перан. перадаць;
3.фізіял.. званітаваць, вырваць;
4.фізіял.
oddać stolec — мець стул;
oddać rękę — выйсці замуж за каго;
oddać ducha — аддаць Богу душу; памерці;
trzeba oddać sprawiedliwość — трэба аддаць належнае;
oddać komu przysługę — зрабіць каму паслугу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
score
[skɔr]1.
n.
1) вы́нік гульні́
The score was 9 to 2 in our favor — Вы́нік гульні́ быў 9:2 на на́шую кары́сьць
2) нале́жнаеn.; доўг до́ўгу m.; раху́нак -ку m.
to pay the score — заплаці́ць доўг, нале́жнаеабо́ раху́нак
3) два дзяся́ткі, двацца́тка f.
three scores and ten — се́мдзесят
4) Mus. партыту́ра f.
5) рубе́ц -ца́m., зару́бка, нару́бка f. (на дрэ́ве)
2.
v.t.
1) ве́сьці падлі́к
2) выйграва́ць
to score a point — вы́йграць пункт
to score a victory — атрыма́ць перамо́гу
3) Mus.
а) аркестрава́ць
б) піса́ць партыту́ру
4) падкрэ́сьліваць або́ выкрэ́сьліваць памы́лкі
•
- Don’t worry on that score
- pay off a score
- settle a score
- scores
- on the score of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Wáhrheit
f -, -en пра́ўда
hínter die ~ kómmen* — даве́дацца пра́ўду
um die ~ zu ságen — па пра́ўдзе ка́жучы
bei der ~ bléiben* — гавары́ць пра́ўду, прытры́млівацца пра́ўды
es mit der ~ nicht so genáu néhmen* — не на́дта прытры́млівацца пра́ўды
der ~ die Éhre gében* — адда́ць нале́жнаеі́сціне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
own1[əʊn]adj., pron. свой; ула́сны;
She has money of her own. У яе ёсць свае грошы;
see smth. with one’s own eyes ба́чыць што-н. на свае́ во́чы
♦
(all) on one’s own сам, без дапамо́гі; адзі́н;
come into one’s own атрыма́ць нале́жнае, дабі́цца свайго́; атрыма́ць прызна́нне, уступа́ць у свае́ правы́;
get one’s own back on smb.infml разлі́чвацца/квіта́цца з кім-н.;
hold one’s own стая́ць на сваі́м;
The patient is holding his own. Пацыент змагаецца з хваробай.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)