арганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак.
1. што. Заснаваць, стварыць.
А. курсы.
А. хор.
2. што. Падрыхтаваць, наладзіць.
А. сустрэчу.
А. дастаўку газет.
3. каго-што. Аб’яднаць для якой-н. мэты.
А. моладзь.
4. што. Упарадкаваць што-н.
А. свой час.
|| незак. арганізо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. арганіза́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і абы́граны; зак.
1. каго-што. Перамагчы каго-н. у гульні.
А. у шахматы.
2. што. Наладзіць гучанне музычнага інструмента, пайграўшы на ім нейкі час (спец.).
А. скрыпку.
3. што. Выкарыстаць у сваіх мэтах для стварэння большага ўражання (разм.).
А. слова.
|| незак. абы́грываць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zagospodarować się
зак. завесці гаспадарку; наладзіць гаспадарку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
usprawnić
зак. зрабіць спраўным; палепшыць; удасканаліць; наладзіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нала́джаны
1. нала́женный, организо́ванный; устано́вленный;
2. почи́ненный, испра́вленный; нала́женный;
3. муз., радио настро́енный;
4. устро́енный, организо́ванный;
1-4 см. нала́дзіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wyprawić
зак.
1. адправіць;
2. зрабіць; учыніць; наладзіць; арганізаваць;
wyprawić bal — наладзіць баль;
3. вырабіць (скуру);
4. абтынкаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паміры́ць, ‑міру, ‑мірыш, ‑мірыць; зак., каго-што.
Наладзіць згоду, мірныя адносіны паміж кім‑, чым‑н. Янка і Пятрусь грызліся заўсёды: абы стрэліся дык і пачыналі.. А памірыць іх было немагчыма. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няздо́льнасць, ‑і, ж.
Адсутнасць здольнасці, умення рабіць што‑н. [Бруно] пратрымаўся ў шэфах нядоўгі час і хутка быў вызвалены ад гэтых абавязкаў з прычыны яго поўнай няздольнасці наладзіць як след работу. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрыстасава́насць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан непрыстасаванага; няўменне прыстасавацца да чаго‑н. Цяпер старшыні ўсе прыезджыя, і.. [Дзям’ян] добра ведаў непрыстасаванасць іх побыту да новых умоў, ведаў, як падысці і наладзіць кантакт. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак.
1. што. Наладзіць, зрабіць, арганізаваць што-н.
У. ілюмінацыю.
У. аблаву.
У. вечарынку.
2. што. Учыніць, справіць.
У. скандал.
У. штуку (зрабіць што-н. недарэчнае, нечаканае; разм.).
3. каго (што). Уладкаваць, памясціць куды-н.
У. на службу.
|| незак. устро́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. устро́йства, -а, н. (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)