Натрэскацца ’наесціся многа’ (Грыг.). Да трэскаць ’есці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Натру́шчыцца экспр. ’наесціся’ (ТС.). Да тру́шчыць ’есці’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наша́ўкацца экспр. ’наесціся’ (Сл. ПЗБ). Ад ша́ўкаць ’чвякаць, есці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Набохаць ’наліць’ (Жд. 2), рус. наббхаться ’наесціся, напіцца’. Гл. бохаць, бох.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
скаваро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да скаварады. А для дзяцей найбольша свята Абы наесціся багата. І звон аб прыпек скавародны, Так блізкі сэрцу, так ім родны. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нагарава́цца экспр. ’наесціся’ (полац., Нар. лекс.). Відаць, іранічнае ўтварэнне ад гарава́ць ’цяжка працаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нарыпітава́цца экспр. ’наесціся’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Да літ. f(pyti ’прагна есці’ (там жа).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наву́рзацца ’наесціся многа’ (Грыг.), навурзгацца ’тс’ (полац., Нар. лекс.). Ад ву́рзаць, ву́рзгаць ’хлябтаць, сёрбаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
насы́ціцца, -сы́чуся, -сы́цішся, -сы́ціцца; зак.
1. Наесціся ўволю.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Прасякнуцца, набрыняць якім-н. рэчывам; увабраць у сябе што-н.
Зямля насыцілася вільгаццю.
3. перан. Поўнасцю задаволіць свае патрэбы, жаданні і пад. (разм.).
|| незак. насыча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. насычэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Наброхацца (набрахацца) ’напіцца’ (мсцісл., З нар. сл., Юрч. Фр. 1), рус. набрехаться ’наесціся, напіцца’. Гл. брахаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)