latarnik

м.

1. ліхтаршчык;

2. наглядчык маяка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Псяр ’наглядчык за паляўнічымі сабакамі; сабакар’ (ТСБМ), пся́рнік ’тс’ (Нас., Байк. і Некр.). З польск. psiarz ’тс’, параўн. рус. псарь ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schlíeßer

m -s, -

1) бра́мнік

2) турэ́мшчык, нагля́дчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dozorca

м.

1. дазорац; наглядчык;

2. дворнік; вартаўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ціву́н, ‑а, м.

Гіст. Назва розных службовых асоб у Расіі 10–17 стст. // Наглядчык за працай сялян у памешчыка ў часы прыгону. А ў Яносіка нічога з сабой не было; Цівуны ўсё адабралі, Усё агнём пайшло. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

monitor​1 [ˈmɒnɪtə] n.

1. tech. маніто́р

2. ста́раста (у класе або студэнцкай групе); ву́чань, які́ дапамагае наста́ўніку

3. нагля́дчык; кантралёр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кастэля́нка ’кастэлянка’ (БРС). Параўн. рус. кастеля́нша ’тс’. У ст.-бел. мове ўжо было засведчана гэта слова. Гл. Булыка, Запазыч., 144 (каштелянка; вытворнае ад каштелянъ, кашталянъ, кастелянъ ’камендант замка’). Параўн. яшчэ рус. (старое) кастеля́н ’наглядчык замка або грамадскага будынка’. Першакрыніцай запазычання з’яўляецца італ. caslellano ’камендант, наглядчык замка’ (а гэта з лац. castellānus, утварэнне ад castellum ’замак’). Як і бел. кастэля́нка (каштелянка), але пры дапамозе іншага суфікса, узнікла рус. кастеля́нша (словаўтварэнне яго не бясспрэчнае; параўн. Шанскі, 2, К, 86). Гл. яшчэ Слаўскі, 2, 98.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ántreiber

m -s, -

1) нагля́дчык; паго́ншчык

2) падбухто́ршчык

3) тэх. кулачо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

boss​1 [bɒs] n.

1. гаспада́р; нача́льнік; нагля́дчык

2. бос, шэф;

I want to be my own boss. Я не хачу нікому падначальвацца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кардыяманіто́р

(ад кардыя + лац. monitor = наглядчык)

прыбор, які выкарыстоўваецца пры аперацыях на сэрцы для кантролю за дзейнасцю сэрца і рэгулявання яго работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)