Verbum

крыніцазна́ўства, -а, н.

Раздзел гістарычнай навукі, які займаецца метадамі вывучэння і выкарыстання гістарычных крыніц.

|| прым. крыніцазна́ўчы, -ая, -ае.

галіна́, -ы́, мн. галіны́, -лі́н, ж.

Асобная вобласць навукі, дзейнасці, творчасці.

Важнейшыя галіны народнай гаспадаркі.

|| прым. галіно́вы, -ая, -ае.

эруды́цыя, -і, ж.

Начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды ў якой-н. ці многіх галінах навукі.

Чалавек з вялікай эрудыцыяй.

прагрэ́с, -у, м.

Паступальны рух наперад, паляпшэнне ў працэсе развіцця; проціл. рэгрэс.

П. навукі і тэхнікі.

Ісці па шляху прагрэсу.

тэлефані́я, -і, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, якая вывучае і распрацоўвае прынцыпы пабудовы сістэм тэлефоннай сувязі і неабходную для яе апаратуру.