Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
vórmalig
a
1) ране́йшы, былы́
2) апо́шні, міну́лы (аб сустрэчы і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
былы́
1. (мінулы, прошлы) vergángen, früher;
у былы́я гады́ in vergángenen Tágen, in früheren [álten] Zéiten;
2. (папярэдні) gewésen, éhemalig, éinstig;
былы́ зага́дчык der éhemalige Léiter
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
плённы, ‑ая, ‑ае.
1. Які дае плён (у 1 знач.). І там, дзе пелі пушчы баравыя, Корч смаляны хаціны асвятляў, Гараць агні гігантаў індустрыі, Шуміць калоссем плённая зямля.Звонак.
2.перан. Які дае добрыя вынікі, прадукцыйны. Дні працы ў лесе былі для прафесара вельмі плённымі.Кавалёў.Плённымі справамі адзначылі мінулы год працоўныя Савецкай Беларусі.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
zeszły
мінулы;
w ~m tygodniu — на мінулым тыдні;
w ~m roku — у мінулым годзе; летась
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bygone
[ˈbaɪgɔn]1.
adj.
міну́лы; да́ўні, даўне́йшы, былы́
bygone centuries — міну́лыя, да́ўнія стаго́дзьдзі
2.
n.
1) не́шта міну́лае, было́е
2) міну́ўшчына f.
•
- let bygones be bygones
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Напе́рад ’уперад’ (ТСБМ, Ян.), наперэ́д ’тс’ (ТС), напе́рад, наперэ́д, напярод ’раней’, ’спачатку’ (Жд. 2, Ян., ТС; пруж., Сл. ПЗБ), укр.наперед ’уперад’, ’спачатку’, ’надалей’, рус.наперёд ’раней’, ’спачатку’, ’у будучым’, польск.naprzód ’спачатку’, ’уперад’, серб.-харв.напред ’уперад’, балг.напред ’тс’, макед.напред ’тс’. Са спалучэння *na і назоўніка ў він. скл. адз. л., гл. перад1, пярод ’пярэдняя частка’; семантыка ’спачатку’, ’раней’, ’надалей’ развілася з прасторавага значэння для абазначэння часу, пры гэтым пунктам адліку можа стаць як мінулы, так і будучы адрэзак часу.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
век, -у, мн. вякі, вяко́ў, м.
1. Стагоддзе.
Дваццаты в.
Мінулы в.
Цэлы в. не бачыліся (вельмі доўга).
2. Гістарычны перыяд, эпоха, характэрныя чым-н.
Каменны в.
Касмічны в.
З векам упоплеч (ісці, крочыць і пад., не адстаючы ад жыцця).
3. Жыццё, перыяд існавання каго-, чаго-н. або ўзрост каго-н.
Многа пабачыць на сваім вяку.
У хлусні кароткі в. (прыказка). Чалавек сярэдняга веку.
4.у знач.прысл. Заўсёды, вечна.
В. дома яе няма.
В. буду помніць вас.
◊
На векі вечныя (разм.) — назаўсёды.
Праз вякі — бязмежна доўга, на працягу доўгага часу.
|| прым.векавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
former
[ˈfɔrmər]
adj.
1) папярэ́дні
2) пе́ршы з двух
the former… the latter — пе́ршы… другі́ (апо́шні).
3) ране́йшы; былы́; міну́лы, да́ўні; калі́шні
in former times — даўне́й, ране́й
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)