шрапне́ль, ‑і, ж.

Разрыўны артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі. На ворагаў — шрапнелі град, Граната, міна і снарад. Ляцяць на іх са свістам. Бялевіч. Як вогненным градам, секанула шрапнеллю. Мележ.

[Англ. shrapnel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мінёр ’спецыяліст па міннай справе — мініраванню і размініраванню’ (ТСБМ). З рус. мінёр ’тс’, якое з франц. sapeur‑mineur ’сапёр’. Да мі́на 1 (гл.). Сюды ж віц. міноршчык ’мінёр’ (Бел. хр. дыял.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gebärde

f -, - n жэст; мі́на

~n máchen — жэстыкулява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

грыма́са, ‑ы, ж.

Наўмыснае або міжвольнае скрыўленне рысаў твару; міна. Строіць грымасы. □ Застаўшыся адзін, Кузьма Кузьміч страціў незалежна рашучы выраз, і яго твар, нібы ад зубнога болю, зморшчыўся ў пакутлівай грымасе. Быкаў.

[Фр. grimace.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае смех; забаўны. Камічны танец. Камічная паходка. Камічная міна. □ — Вельмі арыгінальны чалавек і столькі розных камічных гісторый ведае. Рамановіч.

2. Камедыйны. Камічны акцёр. Камічная роля. Камічны талент. Камічная опера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grimace

[grɪˈmeɪs]

1.

n.

грыма́са, мі́на f.

2.

v.i.

грыма́сьнічаць, крыўля́цца, стро́іць мі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

booby trap

1) падкла́дзеная мі́на або́ бо́мба

2) па́стка f.; падстро́еная шту́чка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

контрмі́на

(фр. contremine)

міна 1 для знішчэння мінных галерэй праціўніка пры абароне бліжэйшых подступаў да абарончых збудаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ми́на​II (выражение лица) мі́на, -ны ж.;

◊

де́лать весёлую ми́ну при плохо́й игре́ рабі́ць вясёлую мі́ну пры дрэ́ннай гульні́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zegarowy

zegarow|y

гадзіннікавы;

bomba ~а — бомба (міна) з гадзіннікавым механізмам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)