frugal

[ˈfru:gəl]

adj.

1) ашча́дны

2) недарагі; сьці́плы (невялі́кі, нязна́чны), мізэ́рны

a frugal supper — сьці́плая вячэ́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кару́злік 1 ’невялікага росту, слабы чалавек’ (Касп., Бяльк.), ’недаростак’ (Нар. сл.), ’каравы, мізэрны’ (Гарэц.). Гл. карузлы 1. Дэмінутыўны суфікс ‑ік падкрэслівае пеяратыўнае значэнне.

Кару́злік 2 ’неахайны, брудны’. Гл. карузлы 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чепухо́вый разг.

1. бяссэ́нсавы, пусты́;

чепухо́вый рома́н пусты́ рама́н;

2. (малый, пустячный) мізэ́рны, дро́бны;

чепухо́вая цара́пина мізэ́рная (дро́бная) дра́піна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sordid [ˈsɔ:dɪd] adj.

1. ні́зкі, по́длы; агі́дны;

sordid desires гане́бныя жада́нні;

What a sordid business! Якое паскудства!

2. убо́гі, мізэ́рны;

sordid poverty мізэ́рная бе́днасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forlorn

[fərˈlɔrn]

adj.

1) усі́мі пакі́нуты; само́тны, адзіно́кі, закі́нуты

2) няшча́сны, мізэ́рны, у ро́спачы; жалюго́дны

•

- forlorn hope

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мелкотра́вчатый

1. (о ткани) уст. дробнамярэ́жысты; дробнаквяці́сты;

2. перен. дро́бны, дро́бненькі; (незначительный) нязна́чны; (плохонький) дрэ́нненькі; (ничтожный) нікчэ́мны; (мизерный) мізэ́рны, убо́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небага́ты

1. únbemittelt; beschéiden (сціплы);

небага́ты чым-н nicht reich an etw. (D);

2. (мізэрны) dürftig; ärmlich; beschränkt (абмежаваны);

небага́ты вы́бар éine beschränkte Áuswahl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Зляб ’непрыглядны, мізэрны чалавек’, злябоўка ’непрыглядная жанчына’ (бялын., Яўс.), злеб ’сноб’ (Касп., значэнне недакладнае; прыклад: «зьлеб ты пракляты, што мучыш?»). З лат. žlēba ’непрыглядны чалавек’ (Лаўчутэ, Сл. балт., 111). Лат. ž змянілася на зʼ. Параўн. яшчэ жлоб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кле́мка 1 ’ўчастак зямлі квадратнай ці прамавугольнай формы ў канцы шнуроў, мізэрны ўчастак зямлі, града’ (Яшк.). Слова, відаць, нямецкага паходжання. Параўн. ням. klamm ’вузкі, цесны’. Непасрэдная крыніца невядомая.

◎ Кле́мка 2 ’божая кароўка’ (Шатал.). Параўн. клемка© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sparse

[spɑ:rs]

adj.

1) рэ́дкі, раскі́нуты

sparse population — рэ́дкае жыха́рства

2) недастатко́вы; бе́дны, мізэ́рны

a sparse diet — мізэ́рнае харчава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)