school board

мясцо́вы камітэ́т, які́ кіру́е шко́льніцтвам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Grange

арганіза́цыя фэ́рмэраў; мясцо́вы аддзе́л гэ́тае арганіза́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прыро́дны ’мясцовы’ (Ян.). Да прыро́д, прыро́да (гл.), у значэнні ’патомны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

indigén

a ту́быльны, мясцо́вы, аўтахто́нны, тузе́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lokál

a мясцо́вы, лака́льны, мясцо́вага значэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ЛАКАЛІЗА́ЦЫЯ

(ад лац. localis мясцовы),

аднясенне чаго-небудзь да пэўнага месца; абмежаванне пэўнай прасторай месца дзеяння, распаўсюджання якой-н. з’явы, працэсу (напр., Л. пажару).

т. 9, с. 104

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

indigenous

[ɪnˈdɪdʒənəs]

adj.

1) тубы́льскі, тузе́мны; мясцо́вы

2) прыро́джаны, прыро́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мясцка́м м. (мясцовы камітэm прафсаюзнай арганізацыі) Gewérkschaftsleitung f -, -en, Betríebsgewerkschaftsleitung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

краве́ц, краўца, м.

Спецыяліст па шыццю адзення. Мясцовы кравец (не той, што абшываў паноў і падпанкаў, а той, што меў справу з простымі людзьмі) не даганяў лішне адзежы да чалавека. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калары́т, -у, М -ры́це, м.

1. Суадносіны фарбаў у карціне па тоне, насычанасці колеру.

Цёплы к.

Яркі к.

2. перан. Сукупнасць характэрных рыс, своеасаблівасць чаго-н.

К. эпохі ў гістарычным рамане.

Мясцовы к.

|| прым. каларысты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.) і калары́тны, -ая, -ае.

Каларыстычныя спалучэнні.

Каларытны пейзаж.

Каларытныя вобразы рамана.

Каларытная мова.

|| наз. калары́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)