fad

[fæd]

n.

1) мо́да f.; часо́вае захапле́ньне

2) хо́бі indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

moda

mod|a

ж. мода;

wyjść z ~y — выйсці з моды;

być w ~zie — быць у модзе; быць модным;

~a na jedwabie — мода на шаўковае адзенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́тра

(лац. retro = назад)

усё, што ўзнаўляе старадаўняе, мінулае (напр. мода на р.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фешэне́бельны

(англ. fashionable, ад fashion = фасон, мода)

элегантны, вытанчана-прыгожы, які адпавядае патрабаванням высокага густу і моды (напр. ф-ая гасцініца).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Модлы 1 (мн.), модла ’малітва’, ’моцная просьба; маленне’ (ТСБМ, Яруш.), воран. ’набожныя людзі’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел. модла ’малітва’ (XV ст.) запазычана са ст.-польск. modła < modlić się. Да малі́цца (гл.).

Модлы 2 ’ўзоры карункаў на канцы рушніка, вязаных рукамі з рэшты нітак асновы’ (петрык., Уладз.). Да мода (гл.). Суфікс ‑л‑ пад уплывам модла 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фешэне́бельны

(англ. fashionable, ад fashion = фасон, мода)

элегантны, вытанчана-прыгожы, які адпавядае патрабаванням высокага густу і моды (напр. ф-ая гасцініца).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дрэнь, ‑і, ж.

Разм.

1. зб. Што‑н. бескарыснае, непрыгоднае. [Гамрэкелі:] — Што ў цябе за мода падбіраць на вуліцы ўсякую дрэнь?! Самуйлёнак. // перан. Лухта, бязглуздзіца, глупства. А раз нічога не робіш, то розная дрэнь у галаву і лезе. Скрыпка.

2. у знач. вык. Пра каго‑, што‑н. нядобрае, кепскае. Справа дрэнь. □ І хоць быў токар з яго дрэнь, Ён неяк умудрыўся Дзве нормы выганяць за дзень. Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vogue

[voʊg]

n.

1) мо́да f.

2) папуля́рнасьць f.

That song had a great vogue at one time — Та́я пе́сьня была́ ве́льмі папуля́рная сваі́м ча́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

замо́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца за морам. Даўно заморскія краіны Гукнулі ў вырай журавоў. Бялевіч.

2. Прывезены з-за мора, які прыбыў з-за мора. Заморскія госці. Заморскія тавары. □ За сталом він заморскіх крыніца цякла, Бегла музыка ўкруг на паўмілі. Купала. // Замежны, чужаземны, уласцівы чужым краям. Заморская мода.

3. (звычайна ў спалучэнні са словамі «цуд», «дзіва» і пад.). Уст. Пра што‑н. незвычайнае, нябачанае, дзіўнае. Заморскае дзіва. Заморскіх цуды. Заморскі звер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fashion [ˈfæʃn] n.

1. мане́ра, спо́саб, лад

2. мо́да, фасо́н;

in/out of fashion у мо́дзе, мо́дны/нямо́дны

♦

after a fashion у пэ́ўнай ступе́ні, сяк-так;

after the fashion of smb./smth. fml у сты́лі каго́-н. або́ чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)