инжене́р-меха́ник інжыне́р-меха́нік, род. інжыне́ра-меха́ніка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капита́н-меха́ник капіта́н-меха́нік, род. капіта́на-меха́ніка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Féinmechanik

f - дакла́дная меха́ніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

энергі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан энергічнага. У канторы МТС Аляксей застаў галоўнага механіка Баранава, і той праявіў неўласцівыя яму энергічнасць і заклапочанасць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІ́ЦЕБСКІ СТАНКАІНСТРУМЕНТА́ЛЬНЫ ТЭ́ХНІКУМ.

Засн. ў 1920 як Віцебскі механіка-будаўнічы тэхнікум. У 1922 рэарганізаваны ў механіка-будаўнічы практычны ін-т; у 1923 зноў механіка-будаўнічы, з 1924 электрамех. тэхнікум; у 1933—41 механіка-энергетычны палітэхнікум. У 1945 аднавіў работу як станкаінструментальны тэхнікум. Спецыяльнасці (1996/97 навуч. г.): тэхналогія, абсталяванне і аўтаматызацыя машынабудавання; тэхн. абслугоўванне тэхнал. абсталявання і сродкаў робататэхнікі ў аўтаматызаванай вытв-сці. Прымае асоб з базавай і сярэдняй адукацыяй. Навучанне дзённае і вячэрняе.

т. 4, с. 232

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

precyzyjny

precyzyjn|y

дакладны;

mechanika ~a — дакладная механіка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ква́нтавы ква́нтовый;

○ ~вая меха́ніка — ква́нтовая меха́ника;

~вая хі́мія — ква́нтовая хи́мия;

~вая электрадына́міка — ква́нтовая электродина́мика;

к. генера́тар — ква́нтовый генера́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пятлі́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пятлясты. У познюю восень сорак першага года, калі ішлі цяжкія баі пад Масквой, пятлістыя дарогі вайны звялі ў адной роце Івана Салаўёва — нядаўняга механіка рамонтных майстэрань — і Сяргея Мажэйку — нядаўняга студэнта. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІДРАМЕХА́НІКА

(ад гідра... + механіка),

раздзел гідрааэрамеханікі, які вывучае рух і раўнавагу несціскальных вадкасцей і іх узаемадзеянне з цвёрдымі целамі. Уключае гідрастатыку і гідрадынаміку.

т. 5, с. 230

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

то́чный дакла́дны; (аккуратный) акура́тны;

то́чная меха́ника дакла́дная меха́ніка;

то́чные нау́ки дакла́дныя наву́кі;

то́чное вре́мя дакла́дны час;

то́чный челове́к акура́тны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)