отме́тина ж.

1. (у животных) ме́та, -ты ж., ме́тка, -кі ж.; (пятно) ла́піна, -ны ж.;

2. (знак) знак, род. зна́ка м.; (метка) ме́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мі́та ’капец бульбы’ (петрык., Выг. дыс.; мазыр., З нар. сл.). Праз польск. (паморск., варм.-мазурск.), каш. mita ’тс’, якія з н.-ням., с.-гал. mite (ням. Miete) < лац. mēta foeni ’стог, сцірта’ < mēta ’конус, піраміда’ (Басара, Terminol., 2, 60; Васэрцыер, 152). Гл. таксама мета.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

метагеагра́фія

(ад мета- + геаграфія)

галіна тэарэтычных даследаванняў, якая вывучае месца геаграфіі ў агульнай сістэме навук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метакрыла́ты

(ад мета- + акрылаты)

складаныя эфіры метакрылавай кіслаты або яе солі, з якіх сінтэзуюць палімеры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ме́та2

(н.-лац. meta)

павук сям. кругапрадаў, які жыве ў траве, хмызняках, рэдка на дрэвах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метафа́за

(ад мета- + фаза)

другая фаза непрамога дзялення клеткі; на працягу яе храмасомы расшчапляюцца на храматыды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метафра́за

(ад мета- + фраза)

даслоўная перадача зместу або падрадковы пераклад вершаванага твора, падрадкоўнік для мастацкага перакладу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метацэйнеры́т

(ад мета- + цэйнерыт)

мінерал, які адрозніваецца ад цэйнерыту меншай колькасцю вады і аптычнымі ўласцівасцямі; радыеактыўны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метакіне́з

(ад мета- + -кінез)

перыяд дзялення клеткі, у час якога адбываецца перамяшчэнне храмасом у плоскасць экватара клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метакры́лавы

(ад мета- + акрылавы);

м-ая кіслата — арганічнае злучэнне аліфатычнага рада, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца ў вытворчасці палімераў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)