плаві́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе плавяць металы. Вызначаўся горад Павянец тым, што была тут даўняя, яшчэ з часоў Пятра I, плавільня, у якой плавілі медзь. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аклюзава́ць

(лац. occludere = замыкаць)

мець здольнасць паглынаць газы (пра металы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

szlachetny

szlachetn|y

высакародны;

metale ~e — высакародныя металы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мета́л

(ням. Metall < лац. metallum, ад гр. metallon)

рэчыва, якому ўласцівы бляск, коўкасць, добрая цеплаправоднасць і электраправоднасць;

каляровыя металы — медзь, алюміній, цынк, волава і інш.;

чорныя металы — жалеза, сталь, чыгун.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пірафо́рны

(ад піра- + гр. phoros = які нясе)

самазагаральны (напр. п-ыя металы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

цветно́й

1. каляро́вы;

цветно́е кино́ каляро́вае кіно́;

цветны́е мета́ллы каляро́выя мета́лы;

2. квяці́сты;

цветна́я капу́ста квяці́стая капу́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ца́рскі, -ая, -ае.

1. гл. цар.

2. Які адносіцца да манархіі на чале з царом.

Царская Расія.

Ц. рэжым.

3. перан. Вельмі багаты, раскошны.

Ц. абед.

Царская гарэлка — сумесь салянай і азотнай кіслот, якая растварае золата, плаціну і іншыя металы.

Царскія дзверы — пярэднія дзверы ў царкоўным іканастасе, што вядуць у алтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поліметалі́чны

(ад полі- + металы)

які складаецца з некалькіх металаў (напр. п-ыя руды).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

высакаро́дны в разн. знач. благоро́дный;

в. ўчы́нак — благоро́дный посту́пок;

~нае пачуццё — благоро́дное чу́вство;

~ныя мета́лы — благоро́дные мета́ллы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчо́лачны в разн. знач. щелочно́й;

~ная рэа́кцыя — щелочна́я реа́кция;

~ныя мета́лы — щелочны́е мета́ллы;

ш. акумуля́тар — щелочно́й аккумуля́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)