легі́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад легіраваць.
2. у знач. прым. У склад якога ўведзены іншыя металы для надання пэўных уласцівасцей. Легіраваная сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)