узаемаўзбагачэ́нне, ‑я, н.

Узаемнае ўзбагачэнне. Мастацкія пераклады, як паказвае практыка Янкі Купалы, верны шлях узаемаўзбагачэння літаратур, моцны сродак умацавання ўзаемадавер’я паміж народамі. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́нза, -ы, ж.

1. Сплаў медзі з волавам, свінцом і іншымі металамі.

2. зб. Мастацкія вырабы з такога сплаву.

Выстаўка бронзы.

3. Пра медаль, атрыманы ў спартыўных спаборніцтвах за трэцяе месца (разм.).

Атрымаць бронзу на спаборніцтвах.

|| прым. бро́нзавы, -ая, -ае.

Б. медаль.

Б. загар (цьмяна-залацісты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маста́цкі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да мастацтва, да дзейнасці ў галіне мастацтва.

Мастацкае вучылішча.

М. кіраўнік тэатра.

2. Які перадае рэчаіснасць у вобразах.

Мастацкая літаратура.

3. Які адпавядае патрабаванням мастацтва, эстэтычны, прыгожы.

Мастацкія асаблівасці рамана.

М. густ.

|| наз. маста́цкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

metalwork

[ˈmetəlwɜ:rk]

n.

1) вы́рабы з мэта́лу (асаблі́ва маста́цкія)

2) вы́раб прадме́таў з мэта́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узаемадаве́р’е, ‑я, н.

Узаемнае давер’е (паміж арганізацыямі або асобнымі людзьмі). Мастацкія пераклады, як паказвае практыка Янкі Купалы, верны шлях узаемаўзбагачэння літаратур, моцны сродак умацавання ўзаемадавер’я паміж народамі. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імажыні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік імажынізму. У Беларусі арганізацыі імажыністаў не было, але асобныя паэты ў сваіх шуканнях «арыгінальных вобразаў» выкарыстоўвалі мастацкія прыёмы гэтага літаратурнага напрамку. А. Макарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эма́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Непразрыстая шклопадобная маса для пакрыцця металічных прадметаў.

2. звычайна зб. Мастацкія вырабы, пакрытыя такой масай.

Грузінскія эмалі.

3. Рэчыва, што пакрывае знешнюю частку зуба (спец.).

4. Лакафарбавы матэрыял у выглядзе суспензіі пігментаў (іншы раз з напаўняльнікамі) у лаку.

|| прым. эма́левы, -ая, -ае (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́змы, ‑аў; адз. ізм, ‑у, м.

Іран. Пра тэорыі, філасофскія, мастацкія і інш. плыні, навуковыя назвы якіх часта гучаць штучна і заканчваюцца на «ізм». Ільяшэвіч быццам дзесьці блукае па нейкіх модных «ізмах». Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

original​1 [əˈrɪdʒənl] n.

1. арыгіна́л, аўтэ́нтык (пра дакументы, мастацкія творы);

read smth. in the original чыта́ць што-н. у арыгіна́ле

2. арыгіна́л, дзіва́к; арыгіна́лка, дзіва́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пап’е́-машэ́, нескл., н.

Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, мелам, з якой вырабляюць розныя бытавыя і мастацкія прадметы. Рабочыя носяць і ўстанаўліваюць на сцэне драўляныя пляцоўкі, бутафоры лепяць з пап’е-машэ розныя архітэктурныя дэталі. Рамановіч.

[Фр. papier mâché — жаваная папера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)