найме́нш прысл (найвыш. ст ад мала) am (áller)wénigsten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ку́ча прям., перен. ку́ча, -чы ж.;

◊

вали́ть всё в одну́ ку́чу валі́ць усё ў адну́ ку́чу;

ку́ча мала́ ку́ча ма́ла;

ку́ча дел ку́ча спраў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

mórdswenig

a разм. нікчэ́мна ма́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

inch by inch

паво́лі, ма́ла-пама́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пуцяві́на След дарогі, мала ўезджаная дарога (Зах. Бел. Др-Падб., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ма́ло-пома́лу нареч., разг. ма́ла-пама́лу; памале́ньку; (понемногу) патро́ху; (постепенно) паступо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паці́ху, прысл.

1. Нягучна, ціха; злёгку, асцярожна, стараючыся не рабіць шуму.

Гутарыць п.

П. шумеў бор.

П. прайсці ў суседні пакой.

2. Павольна, не спяшаючыся; мала-памалу.

Хадзіць п.

Мы самі п. ўсё тут зробім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свісту́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Той, хто любіць свістаць.

2. перан. Чалавек, які многа гаворыць, а робіць мала, які несур’ёзна адносіцца да справы; балбатун.

|| ж. свісту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

немно́гое сущ. нямша́т што, род. няшма́т чаго́ ср.; ма́ла што, род. ма́ла чаго́; нямно́гае, род. нямно́гага ср.;

за немно́гим остано́вка разг. за малы́м затры́мка;

немно́гого не хвата́ет ма́ла чаго́ не хапа́е;

◊

за немно́гим де́ло ста́ло за малы́м спра́ва ста́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

polling [ˈpəʊlɪŋ] n. галасава́нне;

Polling was heavy/light. Прагаласавала многа/мала народу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)