ointment

[ˈɔɪntmənt]

n.

масьць, мазь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

втере́ть сов. уце́рці;

втере́ть мазь в ко́жу уце́рці мазь у ску́ру;

◊

втере́ть очки́ пусці́ць пыл (дым) у во́чы, пусці́ць тума́н, зама́заць во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пама́да

(фр. pommade)

пахучая касметычная мазь.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Sálbe

f -, -n мазь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тэтрацыклі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэтрацыкліну, яго вырабу і выкарыстання. Тэтрацыклінавая мазь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мазі́дла ’мазь’ (капыл., Нар. словатв.; чэрв., Сл. ПЗБ) з польск. mazidło ’мазь для націрання’. Да ма́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шмарава́нне ср., разг.

1. натира́ние ма́зью;

2. натира́ние, мазь ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

менто́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ментолу. // Прыгатаваны з ментолу, з ментолам. Ментолавая мазь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

maść

ж.

1. мазь;

maść cynkowa — цынкавая мазь;

maść na bóle stawów — мазь ад (супраць) боляў у суставах;

2. масць (жывёл, картаў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лызь-мызь ’трохі, лізь-мазь’ (Бяльк.). Да ліза́ць (гл.); мызь (ад мазь!) мае канчатак ‑ызь па аналогіі да першай часткі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)