тира́нство ср. тыра́нства, -ва ср.; (жестокость, произвол — ещё) лю́тасць, -ці ж., самаво́льства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wściekłość

ж. лютасць, разлютаванасць, раз(юшанасць, злоснасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Gráusamkeit

f -, -en бязлі́таснасць, лю́тасць, жо́рсткасць, бесчалаве́чнасць, зве́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перапаку́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. Зазнаць, перажыць многа пакут. Зямля Беларусі многа перапакутавала за сваю гісторыю. Але самы вялікі здзек, самую страшную лютасць зазнала яна ад рук фашысцкіх забойцаў і катаў. «Звязда».

2. Перажыўшы што‑н., кончыць пакутаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Люць ’лютасць’ (Нар. Гом.), укр. лють ’вялікі холад’, рус. уладз., калуж., маск. ’моцны мароз’, серб.-харв. љу̑т, lʼut ’сцюжа’, ’стромая скала’, ’голы камень’, ст.-чэш. lʼut. Прасл. lʼutь. Да лю́ты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канібалі́зм

(фр. cannibalisme, ад cannibale = канібал)

1) людаедства;

2) паяданне жывёламі асобін свайго віду;

3) перан. лютасць, жорсткасць, варварства (напр. к. нораваў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ráge

[-ʒə]

f - разм. лю́тасць;

in (die) ~ kómmen* раззлава́цца, раз’ю́шыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

szewski

szewsk|i

шавецкі;

~a pasja — раз’юшанасць, лютасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канібалі́зм

(фр. cannibalisme, ад ісп. canibal = канібал < caribal = караіб)

1) людаедства;

2) перан. лютасць, жорсткасць, варварства (напр. к. нораваў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Härte

f -, -n

1) цвёрдасць, му́лкасць

2) лю́тасць, чэ́рствасць, жо́рсткасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)