цеціва́, -ы́, мн. цяцівы́і (з ліч. 2, 3, 4) цецівы́, цяціў, ж.
1. Вяроўка, струна, якая сцягвае канцы лука.
2. Туга нацягнутая вяроўка, трос у некаторых механізмах, прыладах (спец.).
Ц. лучковай пілы.
3. Бакавая нахіленая бэлька лесвіцы, у якую ўстаўлены канцы прыступак (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лучко́вы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Падобны да лука па сваёй будове, выгляду (пра інструменты). Адам рэзаў у хлеўчуку дровы. Прывітаўшыся, Мікола падхапіў канец лучковай пілы і моўчкі пачаў дапамагаць.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меа́ндр, ‑а і ‑у, м.
Спец.
1.‑а. Звіліна, лука ў цячэнні ракі, характэрная для раўнінных рэк.
2.‑у. У мастацтве — геаметрычны арнамент, узор у выглядзе выгнутых ліній або палос.
[Ад назвы звілістай ракі Меандр у Малой Азіі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лу́чыста, лучы́ста ’крыва, звіліста’ (Гарэц., Дразд.). Да лука́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лукаві́на, ‑ы, ж.
1. Круты паварот, выгіб (ракі, берага і пад.). Сёння .. [Алег з бацькам] начавалі ў вялізным бары, які стаяў ля крутой лукавіны Дрыгвянкі.Гамолка.
2. Тое, што і лука (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лучны́ ’які расце на луцэ’ (віл., Сл. ПЗБ). Да лука́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лукм (зброя) Bógen m -s, - і Bögen;
страля́ць з лука mit dem Bógen schíeßen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Аблу́к ’суцэльны ліпавы лубок для скрыні і сценак у сялянскіх калёсах, кладзецца таксама і ў сані’ (Шат.), рус.облук край калёсаў, саней’, славац.obluk ’тс’, чэш.oblouk, польск.obłąk, славен.oblok ’дуга’, серб.-харв.о̀блук, балг.облък ’лука’, да ob‑lǫkъ, гл. лук, лука. Фасмер, 3, 103; Махэк₂, 405–406.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
штані́на, ‑ы, ж.
Разм. Частка штаноў, якая надзяваецца на адну нагу; калоша 1. Перад вачыма [Ігнася] бліснулі заднікі ясна начышчаных гамашаў і разлупленая штаніна...Мурашка.Лука Фаміч чынна хадзіў з закасанымі штанінамі каля вялізнай скрыні, запоўненай глінай, дыміў папяросай.Парахневіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАКЕРЫ́НІ
(Boccherini) Луіджы (9.2.1743, г.Лука, Італія — 28.5.1805),
італьянскі кампазітар, віяланчэліст. З 1761 першы віяланчэліст капэлы ў г.Лука, заснавальнік струннага квартэта. Гастраляваў у еўрап. краінах. З 1769 жыў у Іспаніі. У яго творчасці адлюстраваўся працэс фарміравання класічнага муз. стылю 18 ст.Найб. значэнне маюць яго віяланчэльныя творы, у тым ліку канцэрты для віяланчэлі з арк., камерна-інстр. ансамблі. Сярод інш. твораў: каля 30 сімфоній, арк. п’есы, інстр. санаты, культавая музыка.