подковы́рка ж.
1. (действие) падкалу́пліванне, -ння ср.;
2. (переплетение у лаптей) падплёт, -ту м.;
ла́пти с подковы́ркой падпле́ценыя ла́пці (ла́пці з падплётам);
3. перен. падкалу́пліванне, -ння ср.; шпі́лька, -кі ж.;
сло́ва не ска́жет без подковы́рки разг. сло́ва не ска́жа без шпі́лькі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падпле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце; пр. падплёў, ‑пляла, ‑пляло; заг. падпляці;зак., што.
1. Прыплятаючы знізу, пакрыць дадатковым слоем. Падплесці лапці.
2. Разм. Уплесці, прыплесці дадаткова. Падплесці пугу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лазавікі́ лазовыя лапці’ (Касп.). Да лаза, лазовы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
патырча́ка, ‑і, ДМ ‑чацы, Р мн. ‑чак; ж.
Тое, што і патарчака. На нагах — лапці, сплеценыя спецыяльна для рыбалкі, каб не прасадзіць пад вадою нагу аб якую патырчаку. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
царо́к, ‑рка, м.
Памянш.-зніж. да цар (у 1 знач.). Да чаго ж мы дажыліся! Эх, падвёў ты нас, царок! Каб табе даў бог на старасць Лапці, торбу і кіёк. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лутовікі ’лапці з луцця’ (Нік. Очерки). Да лут 1 (гл.), лутовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перабо́ры ед. нет привере́дничанье ср., привере́дливость ж., изли́шняя разбо́рчивость;
◊ за п. — ла́пці ды або́ры — погов. мно́го выбира́ть — жена́тым не быва́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Абарса́ць ’зацягнуць аборы ў лапці’ (Шат.), обарсаць (КСТ, КЭС), аббэрсаны (КТС), магчыма, *об‑вьрз‑ати (< прасл. *vьrz‑ti ’вязаць’), параўн. рус. верзни ’лапці’ і бел. барсні ’тс’. Іншую версію гл. у Рудніцкага, 201. Параўн. таксама Краўчук, Бел.-укр. ізал., 37. Гл. барсні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наўра́ць ’навешаць на жэрдкі для сушкі гарох, траву; падплялі лапці і інш.’ (бешанк., Нар. сл.). Форма зак. трыв. да набіраць (гл.), параўн. таксама аўраць, ураць ’вешаць на жэрдкі для прасушкі гарох, траву; падплятаць лапці’ (гл.), якія могуць быць другаснымі ўтварэннямі ад наўраць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лычкі ў выразе лазовые лычкі ’лазовыя лапці’ (Федар. Дад.). Да лыка 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)