блясні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што і без дап.

Лавіць рыбу на блясну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́вливать несов., в разн. знач. уло́ўліваць, лаві́ць; см. улови́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарпу́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.

Здабываць (лавіць) пры дапамозе гарпуна (рыбу, марскіх жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyłapywać

незак. вылоўліваць; лавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

не́як.

1. прысл. Нейкім чынам, спосабам.

Трэба н. дабрацца дамоў.

2. прысл. Аднойчы.

Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.

3. безас., у знач. вык., з інф. Нельга, няма як (разм.).

Дзіця н. кінуць адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каптава́ць

(фр. capter, ад лац. captare = хапаць, лавіць)

рабіць каптаж.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падвало́ка, ‑і, ДМ ‑лоцы, ж.

Невялікі невад. Лавіць рыбу падвалокаю. □ З песняю цягне арцель падвалокі. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лава́ць, лова́ць (1‑я ас. лава́ю) — паўд.-усх. ’лавіць’ (Янк. I, Шн., Нар. сл., Шатал., Мат. Гом.), лава́цца ’лавіцца’ (ТС). Псеўдаітэратыўная форма дзеяслова лаві́ць (гл.) паводле аналогіі да хватаць. Гл. таксама лавіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папалаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Лавіць доўга, неаднаразова; палавіць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

łowić

незак.

1. лавіць;

łowić ptaki — лавіць птушак;

łowić życzliwe spojrzenia — лавіць прыязныя погляды;

2. вудзіць;

łowić ryby — вудзіць рыбу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)