АЛЬГІ́НАВЫЯ КІСЛО́ТЫ,
структурныя поліцукрыды бурых водарасцяў і некаторых бактэрый. Малекулы пабудаваны з рэшткаў уронавых
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЬГІ́НАВЫЯ КІСЛО́ТЫ,
структурныя поліцукрыды бурых водарасцяў і некаторых бактэрый. Малекулы пабудаваны з рэшткаў уронавых
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ацыдо́з
(ад
намнажэнне ў крыві і тканках арганізма адмоўна зараджаных часцінак (аніёнаў)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ГІДРАКСО́НІЙ,
гідроній-катыён, адратаваная форма іона вадароду (пратона), H3O+. Утвараецца па донарна-акцэптарным механізме пры ўзаемадзеянні пратона з малекулай вады. Існуе ў водных растворах
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГІПЕРГЕ́ННЫЯ МІНЕРА́ЛЫ,
мінералы, якія ўзнікаюць у зоне гіпергенезу пры нізкіх т-рах і цісках, пад уздзеяннем атмасферы, гідрасферы і жывых арганізмаў (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
дэкарбаксіла́цыя
(ад дэ- + карбаксіл)
хімічная рэакцыя, якая заключаецца ў адшчапленні двухвокіслу вугляроду ад карбаксільнай групы (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
АЦЫДО́З
(ад
парушэнне кіслотна-шчолачнай раўнавагі ў арганізме, якое характарызуецца абсалютным або адносным лішкам
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЬДЭГІ́ДЫ,
клас арганічных злучэнняў, у састаў якіх уваходзіць альдэгідная група — C(O)H, звязаная з вуглевадародным радыкалам. Найпрасцейшы — фармальдэгід. Ніжэйшыя альдэгіды — рэчывы з рэзкім пахам, вышэйшыя C8—C14 — з прыемным. Рэакцыйназдольныя: акісляюцца да
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бранеры́т
[ад
мінерал, уранавая, торыевая і іншыя солі тытанавых
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
алкі́дны
[ад алк(аголь) +
які адносіцца да рэчываў, што атрымліваюцца шляхам узаемадзеяння карбонавых
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
нітрабензо́л
(ад нітра- + бензол)
алеістая ядавітая вадкасць з пахам горкага міндалю, якая атрымліваецца шляхам уздзеяння азотнай і сернай
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)