Пінавей ’мята даўгалыгая, Mentha longifolia (L.) Huds.’ (гродз., Кіс., Сцяшк. Сл.); пікавая ’піжма-кануфер, Tanacetum balsainita L.’ (брэсц., Кіс.), ’півонія’ (воран., Сл. ПЗБ), піналейка ’зёлка?’ (пруж., Шн.). З польск. pinawia ’піжма, Tanacetum L.’, ’півоня’ (Варш. сл., 4, 194).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адвара́чнік, атварачнік ’Polygonum bistorta L.’ (Кіс.) да адварочвацца. Гл. варочаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вало́даўнік ’валадушка, заяча капуста, Bupleurum rotundifolium L.’ (Кіс.). Гл. валадушка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́льчыкі ’лілея кучаравістая, Lilium martagon L.’ (Кіс). Да кольчыкі ’завушніцы’?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кілава́тка ’бручка, Brassica hapus L.’ (Кіс.). Да кіла2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аўду́лькі ’агаткі, Antennaria Gaertn.’ (маг., Кіс.), рус. авдульки ’тс’. Збліжана з уласным імем Аўдуля, Аўдулька, памянш. ад Аўдоцця; першапачаткова, магчыма, ад аўдод ’удод’ (бо кветка мае чубок) ці ад дзеяслова абдуць, параўн. іншую назву гэтай расліны — пух (Кіс., 15).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мятлю́г, мятлюги, мятлюжок ’мятліца, Agrostis vulgaria With.’ (ТС, Гарэц., ТСБМ; лельч., Арх. ГУ; гродз., маг., Кіс.), ’Жарновец мяцёлчаты, Sarothamnus scoparius (L.) Wimm, et Koch.’ (Др.-Падб.), ’каласоўнік аржаны, Bromus Secalinus L.’ (Шат., Нас., Бяльк.), ’мятлічка звычайная, Apera spicaventi (L.) P. Beauv.’ (маг., Кіс.), ’метлюжок, Poa pratensis, Poa trivialis L.’ (маг., Кіс.), мятлюк ’тс’ (Шат., Мат. Гом.). Да мятла© (гл.). Аб суфіксе ‑юг(а) гл. Сцяцко, Афікс. наз., 177–178.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вярбі́шнік ’кізляк, наумбургія гронкакветкавая, Naumburgia thyrsiflora (L.) Rchb.’ (маг., Кіс.); ’звычайная лазаніца, Lysimachia vulgaris L.’ (маг., Кіс.), рус. верби́шник ’дзіванна звычайная, Verbascum thapsus L.’ Да вярба́ (гл.). Лексема ўтворана пры дапамозе суф. ‑іш‑нік. Магчыма, гэта запазычанне з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Е́льніца ’Abies Dietr. — alba Mill, піхта белая’ (Кіс.), да ёлка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клевяшчы́ца ’клевяшчына няпэўная, Cnidium dubium Thele’ (Кіс., Дэмб. 1). Гл. клевяшчына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)