вярбня́к м. Wéidengebüsch n -(e)s, -e (кусты); Wéidengerten pl (дубцы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трус​I (трусливый человек) баязлі́вец, -лі́ўца м.;

◊

тру́са пра́здновать у кусты́ пазіра́ць; зуба́мі звані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Карчы́ ’кусты, хмызняк, зараснік’ (Жыв. сл.) у значэнні Nomina collectiva.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

undergrowth

[ˈʌndərgroʊӨ]

n.

падле́сак -ку, за́расьнік -у m., кусты́ і малады́я дрэ́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

куст I (род. куста́) м. куст;

к. агрэ́сту — куст крыжо́вника;

○ какаі́навы к. — кокаи́новый куст;

◊ хава́цца ў ~ты́ — пря́таться в кусты́;

глядзе́ць у кусты́ — смотре́ть в кусты́;

пу́жаная варо́на і куста́ баі́цца — посл. пу́ганная воро́на и куста́ бои́тся

куст II (род. куста́) м. (объединение) куст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінда́льнік, ‑у, м., зб.

Кусты, зараснік міндаля (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўзато́плены, ‑ая, ‑ае.

Напалавіну затоплены, не зусім затоплены. Напаўзатопленыя кусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абса́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -са́д, ж.

1. Дрэвы, кусты, пасаджаныя ўздоўж ці вакол чаго-н.; насаджэнні.

Усцяж шляху зелянела маладая а.

2. Тое, што і шуфляда (у 2 знач.).

А. для акна.

|| прым. абса́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасцярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расцерабіць усё, многае. Парасцярэбліваць кусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́сіцца, ‑сіцца; зак.

Шырока, у розныя бакі раскінуцца (пра дрэвы, кусты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)