Hellenic

[heˈlenɪk]

adj.

гэліністы́чны, старагрэ́цкі (гісто́рыя, мо́ва, культу́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нацыяна́льны в разн. знач. национа́льный;

н. рух — национа́льное движе́ние;

~ная культу́ра — национа́льная культу́ра;

н. гімн — национа́льный гимн;

~нае бага́цце — национа́льное бога́тство;

н. дахо́д — национа́льный дохо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ölkultur

f -, -en але́йная культу́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Réisbau

m -s культу́ра [выро́шчванне] ры́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Antíke

f - анты́чнасць, анты́чная культу́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

лу́жыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лужычан. Лужыцкая культура. Лужыцкія гаворкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыціка́ле, нескл., н.

Новая збожжавая культура, якая з’яўляецца гібрыдам пшаніцы і жыта.

[Ад лац. triti (cum) — пшаніца і (se) cale — жыта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працаёмкі, ‑ая, ‑ае.

Які патрабуе вялікай затраты працы. — А сто гектараў ільну.. хто будзе даглядаць? — запярэчыла Марына Міхайлаўна. — Вы ведаеце, якая гэта працаёмкая культура! Паслядовіч. А буракі — культура працаёмкая, яна патрабуе дакладнай і маруднай апрацоўкі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дана́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да данайцаў, належыць, уласцівы ім. Данайская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карача́еўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карачаеўца, карачаеўцаў, належыць ім. Карачаеўская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)